وقتی یک پسر باعث رنج شما می شود

وقتی که یک پسر شما را رنج می دهد و شما به دنبال بهترین پشتیبانی هستید، همیشه می توانید موضوعی را پیدا کنید مقابله با آن بسیار دشوار است نظرات و حقایقی که گرفته می شود می تواند بسیار متفاوت باشد و بهترین راه برای ارزیابی وضعیت، جذب تمام اقدامات لازم و ارزیابی است. بهترین چیزی که می تواند کار کند

واقعاً رنجی است که یک کودک می تواند به دلیل عواقب آن به شما تحمیل کند نوع آموزشی که کاشته شده است؟ یا کودکان نیز می توانند سمی شوند و بدانند چگونه دستکاری کنند و سعی کنید یک شخص را نابود کنید؟

وقتی مادری احساس رنج می کند

مادری که از هر اتفاقی که در اطرافش می افتد رنج می برد، در نهایت چیزی است که کودکان در محیط متوجه می شوند مهم نیست چقدر نمی خواهید آن را اعلام کنید. در نهایت کودکی که در رنج مادری قرار گرفته نیز با آن درد بزرگ می شود. با گذشت زمان ممکن است باور کنند که نسبت به دیگران پست تر هستند یا به اندازه دیگران خوشحال نیستند. کودکی که این احساس را دارد یک عزت نفس پایینی دارند و برای رسیدن به اهداف خود تلاش نمی کنند.

بسیاری از مادران با عجله وارد شدند بدون اینکه عواقب آن را به عهده بگیریم، نقش مادر را بپذیریم، و اگرچه آنها این کار را با تمام عشق در دنیا انجام دادند، اما تسلیم شدن در برابر محیطی که آنها را پر از استرس می کند هزینه زیادی برای آنها دارد.

شما باید ارزیابی کنید که آیا شما یک مادر هستید که باعث می شود دختر یا پسر شما ناخودآگاه رنج بکشد، زیرا اگر فرض کنید با همه چیز در اطراف خود رنج می برید، در نهایت کودک را تحت تربیتی با هدف بد قرار می دهید.

ما این را می فهمیم لحظات دردناکی وجود دارد مانند کمبودهای اقتصادی، مشکلات جسمی یا روحی که ممکن است کودکان داشته باشند، یا حتی ناتوانی در برآوردن برخی از آرزوها و در نهایت ناامید شدن. اگر مدام به خودمان صدمه بزنیم که قادر به انتقال درد است

چرا این اتفاق می افتد؟

بسیاری از مادران در طول دوران بارداری خود آنها در نهایت احساس بردگی می کنند و در خدمت این نوع مسئولیت است. آنقدر تسلیم این نوع رشته می شوند که مراقبت از آن را فراموش می کنند سلامت روان یا رفاه عاطفی شما

آنها توانایی های خود را به عنوان مادر ارائه می دهند 24 ساعت شبانه روز بدون استراحت، همیشه حواسش به خدمات فرزندانش یا همه اعضای خانه است، اگر از خانه بیرون می رود نه برای لذت بردن از اوقات فراغت، بلکه برای خرید وسایل خانه یا نوعی کار است. در پایان این نوع زنان احساس ایده آل بودن نمی کنندآنها از نظر شخصی یا حرفه ای از خود پیشی نمی گیرند.

چگونه از سلامت روان مراقبت کنیم

در پایان یک مادر سرکوب شده یا بیش از حد فداکار ممکن است دچار افسردگی شوید. رسیدن به این نقطه می تواند باعث آسیب او به بقیه اعضای خانواده شود، زیرا او هسته یک خانواده است.

به طور کلی، مادران مبتلا به این نوع رنج نیز وابستگی زیادی به فرزندان خود داشته باشند. اگرچه او احساس می کند، اما نباید به او کاری کنید که باور کند فرزندتان همیشه بخشی از شما خواهد بود. کاری نکنید که او بترسد که بزرگ شود و شما را ترک کند. نیازی به احساس یا احساس کردن این نکته نیست.

شما همیشه باید این قدرت را از درون بگیرید، به عنوان یک مادر و کارگر تلاش کنید، شجاع باشید، برای هر رویدادی آماده شوید. و البته شادی، سپاسگزاری، برای همه چیز با خوش بینی ارزش قائل شوید، رفاه پیدا کنید... اگر همه چیز کمی با هم جمع شود، همه در پایان ما همان آهنگ را منتقل می کنیم.

در مقابل، اگر این پسر است که خودشیفتگی را منتقل می کند که وجود همه اطرافیانش را باطل می کند، شاید باید از تسلیم بودن دست برداریم و نقش مادری را برعهده بگیریم که مجبور نیست رنج بکشد، بلکه بیشتر معتبر باشد

باید موقعیت خود را تعیین کنید و شروع کنید استانداردهای محکم را تعیین کنیداعتماد به نفس را منتقل کند کودک باید پاسخ مثبت بدهد و قوانین را رعایت کند، اگر این نوع ابتکار به هیچ وجه کمکی نکرد، شاید لازم باشد درخواست کمک روانی. با این نوع کمک به دنبال کمک خواهید بود به رنج پایان دهید و به دنبال جایگزین های جدید باشید، علاوه بر اینکه می تواند تمام سال هایی که قبلاً متحمل شده اند را تعمیر کند.