نحوه تنفس نوزادان در داخل شکم زن باردار

نوزادان روش بسیار عجیبی برای رشد در داخل رحم مادر دارند. آنها نیازهای یکسانی در مورد دریافت غذا و اکسیژن دارند، اما هنوز از سیستم گوارشی یا تنفسی استفاده نمی کنند. ریه ها در طول بارداری تشکیل می شوند، اما تا زمانی که به دنیا نیایند از آنها استفاده نخواهند کرد، بنابراین ما خودمان را زیر سوال می بریم نحوه تنفس نوزادان در داخل شکم زن باردار

ما میدانیم بند نافاما بسیاری از مواقع نمی دانیم که چه کارکردهایی در رحم زن باردار ظاهر می شود. این لوله انعطاف پذیر جنین را به جفت می پیوندد و به او کمک می کند تا مواد مغذی مورد نیاز و اکسیژن را دریافت کند. در سطرهای بعدی به جزئیات نحوه عملکرد آنها و اهمیت حیاتی آنها در رشد کودک می پردازیم.

چگونه نوزاد در داخل شکم زن باردار نفس می کشد؟

نوزاد یا جنین به غذا و اکسیژن نیاز دارد به منظور رشد و توسعه. همانطور که ما معمولاً می دانیم نمی توانید این کار را انجام دهید، اما این مواد را مصرف می کنید از طریق بند ناف

بند ناف نوزاد را به جفت متصل می کند.که جفت آن نیز به رحم مادر متصل است. جنین از ریه های خود برای تنفس استفاده نمی کند، بلکه این کار را از طریق بند ناف انجام می دهد. اکسیژن از طریق ورید ناف جریان می یابد تا به قلب برسد و سپس در سراسر بدن توزیع شود.

بعد از خون بدون اکسیژن برمی گردد از طریق بند ناف به رحم می رسد، جایی که اکسیژن دوباره به جنین باز می گردد. از طریق این سیستم، تجویز صحیح اکسیژن مورد نیاز بدون وجود مازاد یا هر نوع اشباع، تنظیم می شود.

عملکردهای بند ناف

El بند ناف جنین را به جفت متصل می کند. این یک نوع مجرای انعطاف پذیر است که نوزاد را با اکسیژن و مواد مغذی تغذیه می کند. اندازه آن حدود 56 سانتی متر است. شکل و عملکرد آن بخشی از رشد کل دوران بارداری است، زیرا از طریق دو شریان نافی می توان نوزاد را به درستی تغذیه کرد.

ریه ها در دوران بارداری شکل می گیرند

• ریه های کودک شروع به رشد می کنند در هفته پنجم بارداری جایی که به تدریج رشد می کنند و آلوئول ها را تشکیل می دهند.
• بین هفته های 7 تا 16 درخت برونش و ساختارهایی که از ریه ها حمایت می کنند (غضروف، عروق خونی و ماهیچه ها) شروع به تشکیل می کنند.
• در هفته 13 کودک شروع به استنشاق مقدار کمی مایع آمنیوتیک می کند و همچنین آن را دفع می کند، این مرحله آماده سازی کوچک او خواهد بود.
• میان هفته 17 تا 27 برونش ها شروع به تقسیم شدن به برونشیول ها می کنند و در آنجا پنوموسیت ها و سورفکتانت ظاهر می شوند، ماده ای که از چسبیدن آلوئول ها هنگام استنشاق هوا جلوگیری می کند.
• از هفته 28 تا 36 اولین آلوئول ظاهر می شود که همراه با کل ساختار ریه تا لحظه تولد رسمیت می یابد.

ریه ها آخرین عضوی هستند که در دوران بارداری به رشد خود پایان می دهند. زیرا بند ناف بدون هیچ مشکلی جایگزین عملکرد خود می شود. نوزاد غوطه ور در محیط آبی به نام مایع آمنیوتیک و جایی که ریه های شما با این مایع پر می شود.

قطع شدن اکسیژن در دوران بارداری

قطع شدن اکسیژن در دوران بارداری ممکن است رخ دهد. یکی از دلایل ممکن است انقباضات بیش از حد قوی یا زمانی که وجود دارد تحریک بیش از حد رحم. استفاده نامناسب یا نامتناسب از اکسی توسین می تواند نقش مهمی داشته باشد که علت این واقعیت است.

در دوران بارداری نیز می تواند ایجاد کند وقفه در مسیر اکسیژن در جفت, به دلیل جفت سرراهی، جدا شدن جفت، عفونت های ویروسی، کم خونی یا ساختار غیر طبیعی هموگلوبین. قطع شدن اکسیژن از طریق بند ناف می تواند یکی از دلایلی باشد که لازم است به طور عمیق مطالعه کنید که چرا رخ می دهد.

تا زمانی که نوزاد به دنیا بیاید، معجزه ای که مدت ها انتظارش را می کشید رخ نخواهد داد. تا زمانی که از کانال زایمان نگذرد یا با سزارین زایمان کند، بینی و دهان شما آماده باز شدن نیست و برای اولین بار هوا را استنشاق کنید این زمانی است که هوا را استنشاق می کنید و ریه های شما منبسط می شوند و باعث می شود اکسیژن از طریق خون شما حمل شود تا بتوانید زندگی کنید.