چگونه فرزندم را وادار به صحبت کنم

با رشد کودک ، دو مرحله رشد وجود دارد: شروع راه رفتن و صحبت کردن. ولی همه بچه ها زود صحبت نمی کنند و این ممکن است والدین را نگران کند، به خصوص اگر آنها اولین تایمر باشند. صحبت کردن کودک فرآیندی است که به صبر و پشتکار نیاز دارد. از سال اول ، آنها معمولاً می توانند دو کلمه یا چند کلمه دیگر ، معمولاً مادر و پدر بگویند. اشاره به اشیاء و ایجاد صداها عادی می شود.

بین 18 ماه تا دو سال است که اولین پیشرفت بزرگ در زبان رخ می دهد ، هنگامی که کودک شروع به بیان جملات چند کلمه ای می کند و مجموعه وسیع تری در واژگان خود دارد. از آن به بعد مهارت های زبانی کودکان شروع به بهبود می کند. اگرچه همچنان صداهایی را منتشر می کند که شبیه مکالمه به نظر می رسند اما غیرقابل درک هستند. به این اصطلاحاً اصطلاحاً اصطلاحاً اصطلاحاً اصطلاحاً اصطلاحاً اصطلاحاً اصطلاحاً اصطلاحاً اصطلاحاً اصطلاحاً اصطلاحاً اصطلاحاً اصطلاحاً اصطلاحاً اصطلاحاً اصطلاحاً اصطلاحاً اصطلاحاً اصطلاحاً اصطلاحاً اصطلاحاً اصطلاحاً اصطلاحاً اصطلاحاً اصطلاحاً اصطلاحاً اصطلاحاً اصطلاحاً اصطلاحاً اصطلاحاً اصطلاحاً آن (Jargon) می‌گویند ، نامیده می‌شود. وضوح گفتار باید بین 3 تا 5 سال پیشرفت کندبه در سنین مدرسه کودکان معمولاً می دانند چگونه خود را بیان کرده و مکالمات ساده را ادامه دهند.

چگونه کودک نوپایم را وادار به صحبت کنم

فرصت هایی برای صحبت کردن ایجاد کنید

راههای بی شماری وجود دارد که می توانید کودک خود را برای صحبت تشویق کنید، و بیشتر زمانی به وجود می آید که فرزند شما چیزی می خواهدبه به عنوان مثال ، او اسباب بازی مورد علاقه خود را دور از دسترس قرار می دهد ، بنابراین هنگامی که آن را بخواهد ، سعی می کند خود را درک کند. هنگامی که او به محل اسباب بازی خود اشاره می کند ، می توانید از او بپرسید که آیا آن اسباب بازی را می خواهد ، به عنوان مثال: "آیا کامیون سبز می خواهید؟" ، و هنگام دادن آن ، نام را تکرار کنید ، مانند: "سبز را بردارید کامیون ”. این به آنها کمک می کند تا بفهمند چگونه از مهارت های ارتباطی و گفتاری خود برای درخواست کمک استفاده کنند.

این کار را می توان با چیزهای او ، اما همچنین با غذا انجام داد ، به عنوان مثال به او اجازه دهید میان وعده خود را سفارش دهد. به جای آنکه به موقع آن را به آنها بدهید ، می توانید والدین "فراموشکار" را بازی کنید ، بازی ای که نتایج خوبی نیز به همراه دارد. این شامل تظاهر به فراموش کردن کارهای بدی است که همیشه انجام داده اید ، مانند این ، علاوه بر سرگرم کردن کودک ، او را نیز تشویق می کنید که به شما بگوید چگونه کارها را به درستی انجام دهیدبه همیشه از س questionsالات اطمینان بخشی مانند "آیا کفش هایم را فراموش کرده ام؟" به این ترتیب ، علاوه بر تحریک او ، به لطف تکرارها ، دایره واژگان او را افزایش می دهید.

مهارت های زبانی خود را گسترش دهید تا فرزند من بتواند صحبت کند

هنگام تلاش برای توسعه مهارت های زبانی خود ، باید بر رسیدن به سطح بعدی تمرکز کنید. تلاش برای حرکت سریع او می تواند برای او ناامید کننده باشد. بچه های کوچک صحبت می کنند یا آنها با کلمات بسیار کمی ارتباط برقرار می کنند ، بنابراین هدف شما این است که این واژگان را گسترش دهید تا منابع زبانی بیشتری داشته باشد. روی چیزهایی تمرکز کنید که دوست دارید ، حیوانات ، ماشین ها ، رنگ ها ... اگر به موضوع علاقه ای ندارید ، خسته می شوید.

در لحظه ای که یک کلمه را می گویید ، لیست کلمات با توضیحات را گسترش دهید. به عنوان مثال ، اگر فرزند شما می گوید ماشین ، می توانید صفت هایی مانند "یک ماشین قرمز خوب" یا "سگ خوب است" اضافه کنید. این یک استراتژی است که می توانید از اولین کلمات خود استفاده کنید ، حتی اگر هنوز مفاهیم را در یک جمله پیوند نزده باشد. مهمترین چیز این است که از کلمات ساده ای استفاده کنید که می توانید آنها را تکرار کنید.به از بین بردن منفی نیز مهم است. یعنی اگر کلمه ای را اشتباه تلفظ می کند ، آن را خوب تکرار کنید بدون اینکه به او بگویید اشتباه گفته است. فراموش نکنید که هنوز در حال یادگیری هستید و به آنها می گویید که اشتباه گفته اند می تواند مضر باشد.

از کی باید شروع به نگرانی کرد؟

کودکانی که آنچه را که گفته می شود درک می کنند اما واژگان بیان آنها بین 18 تا 35 ماهگی محدود است ، گوینده دیرهنگام محسوب می شوند. واژگان بیانی کودک بر اساس کلماتی است که به کار می برد، نه به شیوه ای که آنها را تلفظ می کنید. این با فهمیدن فرق می کند. ممکن است کودک شما نتواند کلمه ای را تلفظ کند ، اما می تواند بدون اشاره یا اشاره ، خود را درک کند.

یکی دیگر از عوامل تعیین کننده بلندگوی دیرهنگام این است این که آیا در سایر زمینه های توسعه مانند راه رفتن یا بازی تأخیر وجود دارد یا خیربه اگر کودک خردسال نیز تأخیر رشد خود را در این نواحی نشان دهد ، پزشک متخصص اطفال به دنبال شرایطی مانند مشکلات شنوایی یا اوتیسمبه از سوی دیگر ، صحبت کردن کودک دیرتر از حد معمول معمول است ، بنابراین اگر پزشک متخصص اطفال بگوید فرزند شما خوب است ، نیازی به نگرانی نیست. هر کودکی زمانهای خاص خود را دارد و باید به آنها احترام گذاشت.