Min bi "Baş e" xweş nekin.

Li parkê, pitik dikeve:

DÊ. (Alîkariya wî dikin) Hûn baş in delalê

KES X. Were, li jor, erê, tiştek nabe!

"Tiştek nabe". AHA Lê we wext heye ku hûn bibînin ku baş e, Kesê X? Ne ez. When hûn çawa tevdigerin dema ku her kesek, çiqasî temenê wî be jî, dikeve ser cadeyê? Paşan, Çima ku pitikek bêyî ku zirarê binirxîne bi pergalî "tiştek çênabe" dikeve?

Car carinan em dikevin û bêserûber derdikevin, lê carinan carinan, çermê me dişikîne an jî hestên me diqerisin. Ew bi pitikekê re jî çêdibe: carinan ew dikeve û nîsk radibe û lîstika xwe didomîne, lê carên din jî xwe birîndar dike û digirî. Meriv e ku meriv wext bistîne ku jê bipirse ka ew çawa çêdibe, zirarê kontrol dike (û heke ew neçar be wî sax bike), wî himbêz bike, û dîsa bilîze.

Hestan erê bikin

Di çanda me de çend bawerî hene ku pir ecêb in. Min li jor tenê mînakek danî. Li dijî van, ka em dilnizm bin, û hestan rastdar bikin. Ez jî ketim û, gelo ew min êşand an na, min xwest paşê ez hembêz bikim. Birîn bi plaçikan, di heman demê de bi evînê jî baş dibin.

Piştî daketinek, pitikek dikare ji stûxwariyê xwe aciz bibe, dibe ku ji neçûna pêşbaziyê dilşkestî be, ji ber ku yên din lê dinêrin şerm dike ... hestên bêdawî. Ka em nav lê bikin, vebêjin, û pê re bilîzin. Let's ka em wî pir teng hembêz bikin.

Min zexm bigirin û ji min re nebêjin "Hêzdar be"

Ew cûre baweriyên ku wî behs dikir meyla tevgerek ne xwezayî û nemirovane geş dikir. Lebê em prîmîtîf, eşîrî û tijî hest in. Dayik pir bi hêz in; em jin in, û dayikî ji bo zarokên me hê bêtir dike. Min berê nivîsî a gotara di derheqê wê de. Lê ew hêz ji gotinên cesaretê nayê.

Bê guman, pêdivî ye, û hilweşîna pêşwaziyê ya piştî ketinê pêşwazî bike. Lê carinan, dema ku hûn bi hemû hêza xwe li hember pêlan şûnda dibin, ya ku hûn hewce ne ku behra aram e ku bêhna xwe vede. Ger kesek ba bisekinîne û we zexm bigire da ku hûn rehet bimînin, dibe ku ew hêsantir be.

Carinan pêdivî ye ku em ne girîn û ne jî bihêztir hîs bikin û hîs bikin, bigirîn û bihêlin ku hemû hestên ku singa me pêl dikin herikîn. Ew hêsan e: carinan tenê hewce dike ku em xwe îfade bikin. Let bila kesek din li me guhdarî bike, şopek çaya germ ji me re bîne, bêje ka dê çi bibe ... û me hembêz bike.

Erê tiştek diqewime

Heman tişt ji pitikên me re jî çêdibe. Dibe ku piştî ketinê xirşeyek wan tune be, lê ew digirîn ... ji ber ku ew hêrs, ecêb, şerm û hwd in. Ji ber vê yekê tiştek çêdibe, bê guman ew diqewime: bahozek hest û hestên ku divê bêne pejirandin û hembêz kirin da ku pitikên me bi hestyarî bi tenduristî mezin bibin.