To logiczne, że martwisz się i denerwujesz, gdy odkrywasz, że twoja córka się samookalecza, pierwszą rzeczą, którą zadajemy sobie, jest dlaczego? Krótka odpowiedź brzmi, że ona Nie udaje ci się opracować wystarczających strategii, aby przezwyciężyć przeciwności. To krótka odpowiedź, ale nie łatwa.
Poniżej wyjaśniamy, dlaczego twoja córka może się zranić, efekt zarażenia, który występuje u nastolatków (zwłaszcza) i niektóre zalecenia przy rozwiązywaniu problemu. Pierwszym z nich jest konsultacja z profesjonalistą.
Dlaczego moja córka się samookalecza?
Wszyscy przechodzimy w życiu sytuacje, które przekraczają nasze możliwości radzenia sobie z nimi. Ogólnie rzecz biorąc, mamy tendencję do opracowywania nowych strategii, poznanych i przetestowanych w innych kontekstach, które prowadzą nas do przezwyciężenia tej sytuacji. Ale nie zawsze tak jest, są ludzie, którym się nie udaje, a potem zwracają się w stronę innych, mniej zdrowych emocjonalnie dróg. Jednym z nich może być samookaleczenie.
Pamiętaj, że jeśli twoja córka się samookalecza przechodzi bardzo trudną sytuację, trudno sobie z tym poradzić. Zarówno dzieci, dorośli, jak i młodzież wyrządzają tę krzywdę prywatnie, jako wyraz głębokiego emocjonalnego bólu, którego nie potrafią inaczej ukierunkować.
W W dzieciństwie samookaleczenia występują w tej samej proporcji między chłopcami i dziewczętami, ale później w okresie dojrzewania częściej występuje wśród kobiet. Inne czynniki, które można zaobserwować to problemy ze snem, utrata apetytu, łysienie, onychofagia, obgryzanie paznokci.
Co jest uważane za uraz?
Aby kontynuować analizę, dlaczego Twoja córka dokonuje samookaleczeń, postaramy się ustalić, jakie rodzaje urazów zwykle występują. Na przykład, gryzienie, cięcie, mocne uderzanie, znakowanie skóry z naciskaniem przedmiotami. Jeśli regularnie obserwujesz takie zachowanie u swojej córki, czas oddać się w ręce profesjonalisty, który prawie na pewno też będzie musiał jej towarzyszyć.
Prawie zawsze dorastające dziewczyny, które się samookaleczają, cięcie się na przykład brakuje im umiejętności emocjonalnych, aby określić, co czują, i zarządzać emocjami. Samookaleczenia nie są próbą samobójstwo, jak w wielu przypadkach się uważa. U tych osób poczucie winy z powodu niemożności udzielenia pomocy i wzięcia na siebie odpowiedzialności jest zwykle bardzo wyraźne. . Jest to sposób na ukaranie siebie za porażkę.
Są nastolatki, chłopcy i dziewczęta, którzy mogą zranić się, aby zwrócić na siebie uwagę lub ponieważ chcą zmieścić się w grupie gdzie jest to standardowa praktyka. To jest czasami nazywane efektem zarażania. Łatwość, z jaką można znaleźć w Internecie wszelkiego rodzaju informacje na temat samookaleczeń, spowodowała, że liczba osób najbardziej podatnych na zagrożenia gwałtownie poszybowała w górę.
Jak pomóc komuś, kto się zrani?
Jak wspomnieliśmy wcześniej, poproś o a spotkanie z dobrym profesjonalistą który odnosi się do emocjonalnego aspektu istoty ludzkiej, jeśli chcesz pomóc swojej córce. Ale zalecamy również przyjęcie wobec niej ciepłego, wyrozumiałego i serdecznego stosunku. W tej chwili on cię potrzebuje.
Pamiętaj, że umiejętność rozumienia, wyrażania i zarządzania emocjami uczy się go w najbliższym otoczeniu, poprzez uczuciową relację synów i córek z rodzicami. W takiej sytuacji sam będziesz zadawać sobie pytania i analizować dlaczego? Być może nadszedł czas, aby pokornie przyznać, że jesteś omylną matką, tak jak my wszyscy, zaakceptować swoje błędy.
Bądź całkowicie szczery i przejrzysty w stosunku do tych, którzy ci pomagają, oraz zgodne do końca z leczeniem psychologicznym. Zmiany będą ważne i mogą sprawić, że uwierzysz, że wszystko zostało przezwyciężone, ale zachowaj pomoc swoją i swojej córki, aż specjalista ją wypisze. W przeciwnym razie może się nawrócić. Niezwykle ważne jest, aby Twoja córka otrzymywała wsparcie od rodziny, ze zrozumienia, bez zadawania pytań i osądzania.