Chociaż trudne chwile mogą wystąpić na każdym etapie rozwoju dorastania, ogólnie rzecz biorąc, najtrudniejszy moment zwykle ma miejsce na końcu Tego samego. Koniec okresu dojrzewania następuje mniej więcej między 18. a 23. rokiem życia, kiedy zazwyczaj rozpoczyna się praca związana z odpowiedzialną, przytłaczającą niezależnością.
Wolność przez większość okresu dojrzewania była postrzegana jako atrakcyjna i ekscytująca. Jednak wolność u progu dorosłości może być postrzegana jako przerażająca i zniechęcająca. Głównym wyzwaniem tego etapu jest oddzielenie się od domu i rozpocząć bardziej niezależne życie. Ten etap ma wiele wspólnego z podjęciem obowiązków dorosłego życia.
koniec okresu dojrzewania
Ostatni etap dojrzewania jest prawdopodobnie najbardziej wymagający i zniechęcający ze wszystkich. Większość młodych ludzi nie jest przygotowana na spełnienie wszystkich niezbędnych oczekiwań osiągnąć całkowitą niezależność. Dlatego ten ostatni etap wydaje się trochę testem, ponieważ zazwyczaj rodzice wciąż mają wsparcie. Jest to również próba w sensie konieczności znoszenia błędów i niepowodzeń jako początkujący dorosły i uczenia się na nich, dopóki nie uzyskasz niezależnej kontroli nad swoim życiem.
W takich chwilach bardzo łatwo jest czuć się bez korzeni, bezradności, bezużyteczności, bez celu, bezwartościowości, a nawet beznadziejności. Całkiem przeciwieństwo poprzednich etapów adolescencja, gdzie chłopcy i dziewczęta czują się związani ze swoimi przyjaciółmi i kolegami, kompetentni, użyteczni, cenieni i pełni nadziei. W większości przypadków, młodzi ludzie po prostu czują się zablokowani. To uczucie jest spowodowane tym, że dorastają i uczą się cennych lekcji życia. Budują odporność po wyzdrowieniu, wykazują odporność psychiczną, kontynuując próby i zdobywając więcej wiedzy i doświadczeń życiowych. Krótko mówiąc, pomimo zniechęcenia rozwijają się i rosną jako ludzie.
Dyskomfort rozwojowy
Jeśli osoby w wieku 18-23 lat nadal czują się komfortowo na tym etapie życia, może to być spowodowane tym, że nadal mogą polegać na starym wsparciu rodziny i nie są w pełni zaangażowani w dorastanie. Młodzi ludzie muszą potwierdzić swoją funkcjonalną niezależność, ustalić ją i samodzielnie zarządzać, co może powodować pewien dyskomfort. Chociaż przez te lata przeżywają ciężkie chwile, jest to coś pozytywnego, co pomoże im w dorosłym życiu.
W tym wieku, młodzi ludzie walczą ze sobą i z ideą brania pełnej odpowiedzialności za swoje życie ponieważ nie czują się na to gotowi. Na początku dorastania chłopcy i dziewczęta buntują się przeciwko swoim rodzicom i autorytetom, ale na ostatnim etapie ten bunt jest przeciwko sobie. Teraz prokrastynacja, pokusa nawiązywania kontaktów towarzyskich, ucieczka od elektronicznej rozrywki i używanie substancji mogą zakłócać aktywne uczestnictwo w tym procesie. Antidotum na tych złych to samodyscyplina, od której zależą te trzy cnoty: ukończenie, zaangażowanie i wytrwałość.
Zmusić się do wzięcia na siebie największych obowiązków, muszą być w stanie:
- Zakończ to, co zaczynają.
- Wypełniaj zobowiązania, ze sobą i z innymi.
- Zachowaj spójność wysiłek aby sprostać stałym wymaganiom życia.
Zmień specyfikację
Główna zmiana życiowa to w rzeczywistości połączenie czterech zmian w jednym. Pierwsze dwa są nieciągłe:
- Początek. Doświadczenie rozpoczynania nowych i różnych rzeczy.
- Przestań Doświadczenie powstrzymywania starych i ugruntowanych, jak poleganie na rodzicach, którzy ustalają zasady codziennego życia.
Następujące dwa są ciągłe:
- Zwiększać. Doświadczenie zwiększenia pewnego stopnia lub ilości aktywności życiowej. Na przykład konieczność wzięcia większej odpowiedzialności za samodyscyplinę, bez popadania w uzależnienie.
- Zmniejszać. Doświadczenie zmniejszenia pewnego stopnia lub ilości aktywności życiowej. Na przykład konieczność radzenia sobie z mniejszym nadzorem i bez pomocy materialnej.
To normalne i nie ma nic złego w przeżywaniu stresu w późnym okresie dojrzewania. To, co nie jest w porządku, to pozwolić odejść przytłoczeniu i zdecydować, że opóźnianie, unikanie, uciekanie lub poddawanie się jest najlepszą rzeczą, jaką można zrobić, aby czuć się dobrze. Rezygnacja z tego ciężaru oznacza odmowę wzrostu.
Pamiętaj, że ostatni etap dorastania to najodważniejszy etap. Czas skonfrontować się z niską pewnością siebie i poradzić sobie z niepewnością przyszłości. Oczywiście, życie od teraz nie będzie łatwiejsze, ale poprzez zobowiązanie się do wymagań większych niezależność, będziesz silniejszy i pewniejszy siebie, gdy staniesz przed poważnymi wyzwaniami.