W ostatnich latach jest wiele dyskusji o seksizmie w różnych opowieściach ludowych i moim skromnym zdaniem Myślę, że po prostu upraszczamy dość złożone pytanie. Z drugiej strony wiem, że choć publikowanie tych historii o rolach płciowych (i przemocy) mogłoby pomóc w rozwoju dzieci, nie jest to jedyna droga i wierzę, że wszyscy możemy się z tym zgodzić. Są chwile, kiedy interwencjonizm dorosłych posuwa się tak daleko, że „patrzy” na książkę oczami i nalega, aby dzieci widziały to samo i dlatego chcemy to zmienić.
I dla przypomnienia, z chęci „zmiany” losu opowieści (tak jak cudownie robią to w „Dawno, dawno temu”) uzyskuje się bardzo piękne produkty, które warto czytać i przekazywać. Ale spójrz: tradycja ustna spełniła swoją funkcję, bracia Grimm mieli motywacje do zbierania historii, których nie wymyślili; wynalezienie prasy drukarskiej umożliwiło baśniom Perraulta (i innym opowieściom) dzieciństwo; a jeśli pójdę trochę dalej na południe, Carlo Collodi użył swojego pióra, aby wykonać rozdzierającą serce i emocjonalną pracę (która została później pocięta, uszyta i zmiękczona przez fabrykę Disneya); ... W niektórych książkach, które przeczytałem moim dzieciom, jest okrucieństwo i kobiety, które podporządkowują się życzeniom mężczyzn ...
Jednak te cechy istnieją również poza stronami Roszpunki lub Kopciuszka: włącz telewizor w czasie wiadomości lub serial, który jest emitowany we wtorki o 22,30:12, a wszyscy towarzysze mojego dwunastoletniego syna przychodzą z pozwolenie rodziców (no cóż, nie wszyscy, już wiecie, jakie są dzieci: „wszyscy to robią, ja to robię”). O czym wtedy rozmawiamy? Równość nie została osiągnięta nigdzie w pobliżu i nie żyjemy w relacjach międzyludzkich, w których konflikty są rozwiązywane pokojowo, Mam nadzieję, że pewnego dnia będzie to możliwe! Ale fakt, że dziecko słyszy z ust ojca, jak książę ratuje Śpiącą Królewnę, nie uczyni go bohaterem żadnej księżniczki, która będzie codziennie czekać na jego powrót w domu, a przynajmniej tak mi się wydaje.
Poza tym, jak nam powiedział Alba Alonso w tym wywiadzie, jesteśmy świadkami niepokojącej „rozróżnienia” książek dla dziewcząt.
Czytaj historie do czytania i czytaj je krytycznie.
Od czasu, gdy mój pierworodny miał 3 miesiące do 9 roku życia (i nie chciała już, aby mama lub tata czytali jej historie) minęło wiele lat czytania KAŻDEJ nocy (i to jest „dosłownie”) książek dla dzieci. Czytaliśmy klasykę, popularność, poezję, teatr, adaptacje szekspirowskie, komedie, komiksy, kryminały, horrory, księżniczki, historie z życia codziennego…; to wiele dni. Czas dał z siebie tak wiele, że w niektóre noce po prostu odcyfrowaliśmy kod literowy, który mieliśmy przed oczami, w inne debatowaliśmy, a jeszcze inni robiliśmy miny lub chińskie cienie, aby towarzyszyć zdaniom.
Dzieci wyraziły swoją opinię, my mamy swoją, dały, aby uczyć wartości, a wynik został wyryty w naszych umysłach i duszach.. Co moja córka i syn wyciągnęli z tego wszystkiego? Cóż, pytasz ich o to, ale jak pokazuje przycisk, dziewczyna będzie około 3 tygodnie temu skomentowana: „Nie jest dla mnie jasne, że kobieta zakochuje się w mężczyźnie, gdy tylko go zobaczy, nie wiedząc, jaki jest i nie wiedząc, czy uszanuje jego decyzje w przyszłości; a tak na marginesie, książę Kopciuszka, nie wiem, kto, jak sądził, przyciągał dziewczęta z miasta, tak jakby zostały zdobyte na tańcu, aby wybrać żonę " (wychowanek 🙂).
Nigdy nie miałem obsesji, ponieważ różnorodność i szacunek dla twoich życzeń były myślą przewodnią w książkach, które przewijały się przez ten dom.
Od ustnych ust do zaangażowanej literatury.
Najnowocześniejsze adaptacje popularnych bajek, walczą z okrucieństwem za pomocą moralności i nie jestem pewien, czy to właściwe; rozwiązują drażliwe problemy, ale inne pozostają w przygotowaniu. Czy lepiej, aby dziecko złościło się na okrutne przyrodnie siostry Kopciuszka, czy też okazało się, że ich stopy zostały pierwotnie obcięte, aby pasowały do butów i tym samym poślubiły księcia? Czy nalegamy na potępienie Śnieżki za odgrywanie roli służącej krasnoludków i zapominamy, że oryginalna macocha była w rzeczywistości jej matką? (Matka próbująca zniszczyć swoją córkę!).
Jednak nie wszystkie popularne opowieści są rozdzierające serce, ani też nie wszystkie opierają się na dominacji chłopca nad dziewczyną.: „Muzycy z Bremy”, „Ali Babá i 40 złodziei”, „Nowe szaty cesarza”, ...
A aktualna literatura? Co jest z nią nie tak? Jest także odbiciem czasu i stara się towarzyszyć społeczeństwu w jego ewolucji, ale nie popełnij błędu, ponieważ „wszystko, co się świeci, nie jest złotem”; Na przykład 3 lata temu złożono wniosek o usunięcie z księgarni książek skierowanych do nastolatków o seksistowskich treściach. Chciałbym również zwrócić uwagę, że jesteśmy świadkami mnożenia się tytułów literatury dziecięcej, i oczywiście jest wśród nich wielu napisanych przez ludzi, którzy nie wiedzą, jakie jest dziecko. Znajdźmy zatem równowagę i bądźmy krytyczni, ponieważ w ten sposób pomagamy naszym dzieciom w każdym aspekcie ich życia.
Wpływ okrucieństwa na rozwój dzieci.
Chociaż jest to temat, który będziemy rozwijać w tych dniach, muszę przewidzieć, że nie możemy / nie powinniśmy cenzurować, zwłaszcza jeśli nasze dzieci o nie proszą, książek; szukaj raczej literackiej jakości i ilustracji. Nie żyjemy w raju, ale w miejscu zwanym Ziemią, którego mieszkańcy (lub ich część) niszczą siebie i robią to samo ze środowiskiem.
Są książki, które wydają się nieodpowiednie, ale mogą pomóc maluchom zrozumieć siebie, a zwłaszcza zrozumieć ich emocje (moja najstarsza zazdrość rozumiała bardziej słuchając Kopciuszka niż wtedy, gdy czytam książkę o wychowaniu emocjonalnym, która wprost poruszyła ten temat). Doszedłem do wniosku, że czasami ważniejsze jest zwracanie uwagi na treść zgodnie z rozwojem ewolucyjnym (na przykład szukanie historii wolnych od ironii lub sarkazmu, jeśli są one skierowane do bardzo małych dzieci) Musimy je okaleczyć, bo przynajmniej te ostatnie możemy wspólnie z dziećmi przeanalizować i odwrócić w razie potrzeby.
Podsumowując: oczywiste jest, że książki dla dzieci ewoluowały, ale nie sądzę, aby najlepszym sposobem było utrudnianie naszym dzieciom kontaktu z popularnymi opowieściami; Byłoby to jak zaprzeczanie historii, chęć powrotu do pisania pism klinowych lub mówienie młodemu człowiekowi z pasją do muzyki, aby nie słuchał Wagnera, który jest zbyt wojowniczy.
Obrazy - Neil tackaberry, gmina, Biblioteka publiczna Iu Bohigas-Salt