Dlaczego dzieci nie przestają o coś prosić?

Aby dzieci nie przestawały prosić o rzeczy To coś normalnego i normalnego. Czasami proszą o zrobienie rzeczy, takich jak granie na iPadzie lub czy mogą zrobić ciasto. Nie zawsze możemy ulegać ich prośbom, albo dlatego, że to nie czas, albo po prostu dlatego, że to nie czas. Muszą także nauczyć się, że nie zawsze otrzymują to, czego chcą lub o co proszą.

Tak naprawdę możemy wykorzystać każdą chwilę, gdy poprosisz nas o coś do pomóc Ci dobrze się komunikować i kontrolować emocje, niezależnie od ostatecznej odpowiedzi.

Odpowiadając na Twoje prośby...

Te wskazówki przydadzą się, gdy Twoje dziecko o coś poprosi, niezależnie od tego, czy planujesz powiedzieć tak, czy nie.

1. Oprzyj swoją pierwszą odpowiedź na pytaniach dziecka

Jeśli Twoje dziecko prosi grzecznie i grzecznie, pogratuluj mu za dobre maniery. To wysyła wiadomość, że zwracasz uwagę, kiedy zwraca się do ciebie we właściwy sposób, nawet jeśli nie masz zamiaru dać mu tego, o co prosi.

Jeśli twój syn drażni, narzeka, żąda lub grozi CiDaj mu do zrozumienia, że ​​jeśli nie poprosi o wszystko dobrze, nie będziesz nawet tracił czasu na słuchanie go. Na przykład możesz powiedzieć: „Marc, miej głos, inaczej nie będę cię dobrze słyszeć” lub „Czy możesz zapytać mnie w milszy sposób, proszę?”.

2. Słuchaj

Patrzeć na o co on cię pyta? mały. Pokaż dziecku, że je usłyszałeś i zrozumiałeś, dzięki temu łatwiej będzie mu zaakceptować ostateczną odpowiedź. Może też pomóc okazać odrobinę empatii, na przykład powiedzieć: „Och, widzę, że pokochasz to. fajnie Zobaczmy, kiedy możemy to zrobić.

3. Nie odpowiadaj szybko, weź oddech, zastanów się, a potem odpowiedz

Krótka pauza nam pomaga zastanów się, o co pytasz. Ponadto przesyłamy maluchowi pomysł, że rozważamy propozycję. Zadaj sobie pytanie, czy musisz powiedzieć nie, czy możesz powiedzieć tak. A jeśli nie jest to zdecydowane tak lub nie, zadaj sobie pytanie, czy możesz to negocjować.

Wiele razy mówimy „nie” z przyzwyczajenia i moglibyśmy powiedzieć takbez problemu dla nikogo. Innym razem mamy możliwość negocjowania z naszymi dziećmi i znalezienia rozwiązania, które działa dla nas obojga.

Tak czy siak, jeśli jesteś stanowczy w swojej decyzji i pomagasz zrozumieć powód tej decyzji, pomaga to Twojemu dziecku nauczyć się, jak prosić o rzeczy i że czasami rzeczy są osiągane, a czasami nie.

Kiedy lepiej powiedzieć nie

Powiedzenie „nie” może być trudne; w końcu wszyscy chcemy, aby nasze dzieci były szczęśliwe i wydaje się, że jeśli dasz im to, czego chcą, kiedy o to proszą, w tej chwili są szczęśliwi. Ale nie zawsze możemy dać im to, o co proszą, a dawanie tego zawsze nie daje im szczęścia, to zły pomysł. Zostawiam ci kilka sposobów powiedzenia „nie” bez komplikowania sobie życia:

• Najpierw podaj powód. Jeśli zdecydowałeś się odmówić, powinieneś najpierw wyjaśnić dlaczego. To pomaga im zrozumieć decyzję. Jeśli czuje się rozczarowany, mimo że wyjaśniłeś dlaczego, jest bardzo prawdopodobne, że nie w pełni tego rozumiał. Przykładem wyjaśnienia byłoby: „Nie mamy teraz czasu na przejażdżkę karuzelą. Jeśli nie, to nie dojedziemy do domu dziadków. Zrobimy to następnym razem.
• Pozostań z tym, co zdecydowałeś. Jeśli zmienisz zdanie, Twoje dziecko dowie się, że nie jest to definitywne tak lub nie i że warto dalej nalegać. Jeśli poddasz się, gdy Twoje dziecko źle się zachowuje, nauczy się, że jest to jeden ze sposobów na uzyskanie tego, czego chce.
• zaoferuj mu coś innego, Tak, możesz. Na przykład: „Nie mogę tego od ciebie kupić, ponieważ jest za drogi i nie możemy jeść na mieście. Chodźmy do domu i zróbmy razem pizzę, taką, którą lubimy najbardziej”.
• Daj dziecku konstruktywną informację zwrotną. Jeśli Twoje dziecko przyjmuje „nie” jako odpowiedź, chwal go. Na przykład: „Naprawdę podobało mi się, jak powiedziałeś „w porządku”, kiedy powiedziałem „nie”. Albo „Świetnie, jak to wspólnie wypracowaliśmy”.

Być w stanie branie nie za odpowiedź jest ważną umiejętnością społeczną i emocjonalną. To część pomagania dzieciom w nauce radzenia sobie z rozczarowaniem.

Zmniejsza potrzebę odmawiania

Jeden z najlepszych sposobów, aby pomóc dziecku nauczyć się radzić sobie z usłyszeniem, że tak nie jest nie mów tego za dużo. Kiedy zachowasz „nie” dla decyzji, które naprawdę mają znaczenie, Twoje dziecko potraktuje to poważniej.

Kiedy możemy uniknąć „nie”?:

• Ustal kilka podstawowych zasad. Na przykład, zanim pójdziesz na zakupy, porozmawiaj z dzieckiem o tym, dlaczego robisz zakupy. Poinformuj go, czego od niego oczekujesz i jakie są zasady proszenia o różne rzeczy. Może to zmniejszyć liczbę przypadków, w których musisz odmówić. Na przykład: „Wypijemy drinka, kiedy wrócimy do domu po zakupach” lub „Zamierzamy kupić 4 rzeczy, których potrzebujemy i tylko dlatego, że wystarczy nam pieniędzy na to, co jest na liście”.
• Powiedz tak, Tak, możesz. Na przykład: „Ok, Marta może przyjść po szkole, jeśli jej tata się zgodzi”.
• Negocjuj z dzieckiem zamiast odmawiać, ale tylko wtedy, gdy jesteś również skłonny do negocjacji i kompromisów. Na przykład: „Nie możemy dziś iść do parku, ale możemy iść jutro”.

Dzieci uczą się przewidywać, na co ich rodzice powiedzą tak, na podstawie wcześniejszych doświadczeń. Oznacza to, że stają się bardziej przekonujące, a także oznacza, że ​​musisz zwracać uwagę i być konsekwentnym, kiedy mówisz „tak”.

Pytać o rzeczy w różnym wieku

Małe dzieci często komunikują to, czego chcą w prosty sposób. Na przykład mogą wydawać dźwięki lub wskazywać, czego chcą. Ale kiedy mówisz nie, wiele razy nie wiedzą, jak kontrolować rozczarowanie tą odpowiedzią i pokazują to w napadach złości. Dzieje się tak, ponieważ małe dzieci wciąż rozwijają umiejętności językowe i samoregulacyjne. Musisz ich uspokoić i sprawić, by zrozumieli „nie”.

W wieku szkolnym dzieci mają więcej umiejętności językowych, które mogą wykorzystać do negocjacji i kompromisu, gdy pytają o różne rzeczy. Od ósmego roku życia powinni być w stanie przekazać, dlaczego czegoś chcą. Musieli się nauczyć, że kiedy mówimy nie, to z jakiegoś powodu i nie musi to sprawiać, że czują się źle.