es
Późny okres dojrzewania to wiek od 15 do 18 lat. Wiele buntów w liceum ma miejsce w wyniku opóźnionego dorastania, a młodzieniec w końcu dramatycznie się buntuje, by uwolnić się od dziecięcej zależności od zgody rodziców, aby zawsze być „dobrym chłopcem”.
Na przykład tylko dzieci wolniej oddzielają się od rodziców z powodu silnego przywiązania i przedłużania po obu stronach. Wreszcie, w liceum, ci młodzi ludzie, którzy kończą szkołę w kierunku większej niezależności, mogą potrzebować zainicjowania późnych buntów, aby uzyskać separację, zróżnicowania i autonomii, których potrzebują, aby wykonać ten doniosły kolejny krok.
To jest bolesne i przerażające dla rodziców. W tym zaawansowanym wieku podejmowanie ryzyka może być bardziej niebezpieczne, przy jednoczesnej utracie bliskości i utraty bliskości zgodność z twoim synem lub córką, którą cieszyłeś się przez tyle lat.
Rodzice powinni w tym momencie pamiętać, że dziecko jest tak samo przerażone i cierpiące jak oni. Dlatego twoim zadaniem jest pozwolić na większą niezależność, oczekując proporcjonalnej odpowiedzialności, zachować empatię podczas nieporozumień oraz zapewnić spokojne i jasne wskazówki dotyczące wszelkich znaczących zagrożeń, które mogą wystąpić.
Ważne jest, aby rodzice nie stawiali się „w drużynie przeciwnej” swoich dzieci. Muszą czuć, że podążają tą samą ścieżką i zawsze będą po ich stronie, aby prowadzić ich we wszystkim, czego potrzebują. W ten sposób nastolatki będą zawsze czuły się kochane i szanowane. Dzięki temu rodzice będą mogli zadbać o więź, jaką mają ze swoimi dziećmi, pomimo ogromnego pragnienia niezależności życiowej. Dbanie o związek na tym etapie ma zasadnicze znaczenie dla prawidłowego prowadzenia życia dzieci.