Socjalizacja to proces społecznej adaptacji, gdzie ludzie muszą współistnieć zgodnie z zasadami i wartościami, których muszą się nauczyć i przyswoić. Ta nauka sprawi, że będziesz żyć w harmonii, gdy zaczniesz szanować wszystkie te obowiązki, będzie koordynacja i wszystko przebiegnie pomyślnie, formalizując interakcje społeczne.
Ale nie wszystko jest szanowane lub nauczone poprawnie, poprzez przestrzeganie tych wytycznych na wszystkich etapach jego rozwoju, konieczne jest nauczenie się, jakie są „prawidłowe” formy i jak powinniśmy zachowywać się w stosunku do reszty społeczeństwa. W większości przypadków tak nie jest i pojawiają się rozbieżności i pojawia się czynnik „egocentryzmu”.
Niezwykle ważne jest, aby socjalizacja była prowadzona w harmonii, a nie z taką surowością i autorytetem, obejmujący wszystkie te wartości z okresu niemowlęctwa i dzieciństwa, ponieważ to tutaj zostaną zaznaczone wszystkie właściwe sposoby, aby wiedzieć, jak zachowywać się w społeczeństwie.
Kto nas kształci w zakresie socjalizacji?
Socjalizacja oznacza świadomość, że podlegamy odpowiedzialności lub jesteśmy w sieci społecznościowej. Można powiedzieć, że to, co nas kształci, to samo życie, wszystko, co nas otacza, sprawia, że mamy już zdolność nabywania zdolności adaptacyjnych w społeczeństwie. Ale naprawdę znajdujemy agentów społecznych, którzy zawsze będą nas prowadzić, czyli ośrodki edukacyjne i rodzina.
W ramach tych centra edukacyjne Znajdziemy wszystkie wytyczne, w których musisz wziąć udział. Uczymy się rozróżniać między zachowaniami o pozytywnych wartościach i między zachowaniami bez wartości, które stają się negatywne.
Pod łóżkiem rodzinnym rodzic jest tym, który spróbuje przywrócić te wartości, aby uczyć się w społeczeństwie. Są dwa sposoby na sformalizowanie tej socjalizacji: dialog ma na celu udawanie, że rozkazy są wykonywane, jeśli nie jest wykonywany, zawsze będzie wymierzona kara lub jeśli zostanie wykonana, zostanie wymuszona jakąś nagrodą .
Inaczej byłoby z tzw. socjalizacja partycypacyjna, Podejmuje się próbę dialogu i tutaj nie oferuje się żadnej nagrody ani kar, ale raczej wszystko jest rozwijane w sposób symboliczny.
Czynniki socjalizacyjne
Są to elementy, które wpływają na socjalizację. Agenci ci będą wywierać wielki wpływ na każdą osobę i będą badać, jak odtworzyć zachowanie zgodnie z ich społeczeństwem. Istnieją dwa rodzaje socjalizacji:
Socjalizacja pierwotna: jest tym, który ma miejsce od narodzin osoby i zawsze Będzie zarządzany pod nadzorem rodziny. Zakłada się, że dziecko ma dobry rozwój osobisty i umysłowy oraz prawidłowo rozwija się przed społeczeństwem. To określi twoją tożsamość. Rodzic będzie zaangażowany w temat prawidłowego komunikowania się za pomocą gestów i mowy, nauki jedzenia, rozpoznawania i szanowania ról autorytetów oraz znajomości minimalnych standardów współistnienia. Ten etap może trwać do momentu rozpoczęcia etapu szkolnego, gdzie rozpocznie się nowa socjalizacja.
Socjalizacja wtórna: ten etap obejmuje resztę jego życia, ale zaczyna się od momentu wejścia na etap edukacji. W tym okresie panuje inna wizja rzeczywistości, w której socjalizatorzy wykazują inny rodzaj wiedzy i relacji z innymi ludźmi, wykracza daleko poza to, co mogliby zobaczyć w środowisku rodzinnym. Nauczą się utrwalać swoje umiejętności komunikacyjne, rozwiną zdolności intelektualne, poznają otaczającą ich rzeczywistość, dostrzegają rzeczywistość i dzięki temu nauczą się przyswajać struktury poznawcze.
Trzecia socjalizacja: Ten rodzaj socjalizacji również istnieje i jest częścią społecznej reintegracji dla wszystkich, którzy ją mają doznały odstępstwa w swoim postępowaniu i prawdopodobnie są uważane za osoby „niebezpieczne lub przestępcze”. Celem jest przywrócenie tej ścieżki postępowania, w której profesjonaliści będą musieli interweniować.