Demotywacja u dzieci jest prawdziwa i Zdarza się częściej niż zwykle. Dzieci często tracą zainteresowanie robieniem rzeczy, czują się mało pociągane z różnych powodów i pojawia się brak entuzjazmu. W zasadzie nie musi się to martwić, bo to normalne, że dzieci się nudzą, gdy dorastają, zmieniają się ich zainteresowania i tracą chęć do robienia pewnych rzeczy.
Ale nie można tego przegapić, jeśli przeciąga się w czasie, podobnie jak należy ocenić, czy ten brak motywacji jest spowodowany innymi przyczynami. Ponieważ często ten brak zainteresowania jest sygnał ostrzegawczy innych problemów emocjonalnych lub psychologiczny i że tak, musi być leczony i zarządzany tak szybko, jak to możliwe. Oto kilka strategii radzenia sobie z demotywacją u dzieci.
Dlaczego u dzieci pojawia się demotywacja?
Brak chęci robienia czegoś od czasu do czasu jest normalny, ale kiedy demotywacja u dzieci staje się nawykiem może stać się problemem. Zarówno na poziomie akademickim, jak i osobistym lub rodzinnym, ponieważ stopniowo traci chęć lub motywację do czegokolwiek. Przyczyna może być ukryta w innych problemach, takich jak brak poczucia własnej wartości, problem w szkole lub lenistwo.
Demotywacja to brak chęci wykonywania codziennych czynności, które człowiek musi wykonywać na co dzień. Jest to mechanizm mózgu, jak wszystkie te, które rządzą ludzką kondycją. Im więcej pracujesz, im bardziej czujesz się zmotywowany, im bardziej jesteś podekscytowany robieniem rzeczy, tym większe pragnienie poprawy siebie. W ten sam sposób, im mniej robisz, tym więcej ataków lenistwa i braku motywacji.
Jak radzić sobie z brakiem motywacji u syna
Często jest to problem, z którym można sobie poradzić w domu, zmieniając pewne nawyki, pracując bezpośrednio z dzieckiem lub pomagając mu znaleźć motywację do działania. Ale kiedy najprostsza rzecz nie działa, właściwą rzeczą do zrobienia jest: udać się do profesjonalisty, aby mógł pracować z dzieckiem i w ten sposób zapobiec temu, aby demotywacja nie ingerowała w ich przyszłość.
Wykrywanie braku motywacji u dzieci, możesz wziąć te funkcje pod uwagę.
- Chłopak nie ma ochoty na nic, nawet czynności, które kiedyś sprawiały mi przyjemność. Niekoniecznie jest to sprawa szkolna, ani nie ma ochoty się nią wcześniej bawić.
- Nic go nie ekscytuje, nie pociąga go żadna aktywność.
- robi się leniwy, ciężko mu wykonać każde zadanie i z obowiązku zada tysiąc i jeden ciosów.
- Wykonuje zadania zgodnie z wymaganiami tak szybko, jak możesz, aby szybko skończyć. Oznacza to, że nie czuje zainteresowania robieniem rzeczy dobrze, ani satysfakcji z doskonalenia się dzięki dobrze zrobionym.
La lenistwo zaraźliwy i przewlekły kiedy nie pracuje. Jeśli dziecko może przestać robić różne rzeczy, ponieważ nie ma negatywnych konsekwencji, wkrótce zaczniesz dostrzegać, że przekłada się to na słabe oceny, słabe wyniki, trudności w relacjach z rówieśnikami i niewielką chęć poprawy w przyszłości. Coś bardzo niebezpiecznego, biorąc pod uwagę, że wszystko, co dzieci zaczynają w dzieciństwie, towarzyszy im w ich przyszłości.
Pomóż swojemu dziecku zmotywować się, zmieniając niektóre nawyki. Używaj narzędzi, aby poprawić ich nastawienie, a przede wszystkim nie pozwól, aby brak motywacji kwestionował ich przyszłość. Z miłością i cierpliwością możesz pomóc dziecku odwrócić tę sytuację, nauczyć je nowych czynności, daj mu narzędzia, które zachęcą go do robienia rzeczy. Im więcej masz opcji, tym większe prawdopodobieństwo, że znajdziesz coś, co Ci się podoba, nie ograniczaj swoich opcji.
A co najważniejsze, nie pozwól, aby upłynęło zbyt wiele czasu, aby problem demotywacji u dziecka nie stał się przewlekły i znacznie trudniejszy do opanowania. Przy pierwszych objawach działa i jeśli nie możesz tego kontrolować, poszukaj profesjonalna pomoc dla dobra Twojego malucha.