Są dzieci, które zaczynają złośliwość kradzieży i nieumyślnie nie zdają sobie sprawy, że z czasem staje się to małą koniecznością. Jeśli nie zostaną złapani lub ukarani po kradzieży, z pewnością stać się nawykiem a to nie jest pozytywny akt. Taki wyczyn może stać się obsesją, a potem kleptomania. W tym artykule przyjrzymy się, dlaczego dzieci okradają rodziców i jak tego uniknąć.
Generalnie ten nawyk zwykle występuje w okresie dojrzewania lub kiedy dziecko zaczyna rozumieć, czym jest posiadanie. Prawdą jest, że gdy dziecko zostaje złapane, pojawia się uraza z winy i wstydu i to nie tylko u nich, ale także ze strony rodziców.
Powoduje, że Twoje dziecko może kraść
Dziecko może ukraść na wiele sposobów. Zwykle kradną rzeczy wartościowe, które są związane z pieniędzmi. Jeśli nie są to pieniądze, mogą nawet użyć konta lub karty, aby móc kup kaprys związane z grami wideo. Prawie wszystkie rodziny w mniejszym lub większym stopniu doświadczyły tego aktu i powstaje pytanie, dlaczego to robią.
Dzieci w młodym wieku potrafią kraść ich rodzice. Choć zwykle nie są to przypadki skrajne, mogą mieć znaczenie dla samego faktu. Kiedy dzieci są nastolatkami i okradają rodziców, sprawa może stać się poważniejsza, ponieważ mają inny rodzaj świadomości.
Dziecko lub nastolatek może mieć pokusa kradzieży za posiadanie tych samych rzeczy niż inne dzieci, nawet jego własne rodzeństwo. W ten sposób nie muszą o nic prosić rodziców i siebie za pomocą tej techniki tworzyć osiągnięcia i większą niezależność.
Wiele z nich te dzieciaki kradną i kończą okazując własną odwagę przed przyjaciółmi lub aby móc wręczać prezenty swoim przyjaciołom lub bliskim. W ten sposób udowadniają sobie, że wygrywają własne cele, bez podejmowania ryzyka.
Nie oceniają zakres sytuacjijak mogą się czuć egoizm i brak empatii przez reperkusję takiego czynu. Każde dziecko to świat i możemy sobie uświadomić, że być może robią to dlatego, że nie muszą na nikim polegać, żeby potrzebować czegoś materialnego. A może zastępują brak uczucia w domu i dostarczają mu coś materialnego, dlatego każdą sytuację należy przeanalizować i znaleźć rozwiązanie.
Co zrobić, gdy Twoje dziecko ukradło?
W wielu przypadkach z reguły dziecko zwykle zaprzecza swoim działaniom. Jeśli po raz pierwszy przyłapiesz go na kradzieży, prawdopodobnie czujesz się źle i zdradzony, więc masz nadzieję, że ta sytuacja jest na czasie. Problem polega na tym, że to złe zachowanie objawia się przy wielu okazjach i nie znika.
Co robić Kiedy podejrzewasz, że twój syn ukradł? Będzie to moment wielkiego zaangażowania, a on na pewno temu zaprzeczy i sprawi, że będziemy wątpić w tę kradzież. Nie chcesz go też karać, na wypadek, gdybyśmy popełnili błąd i fakt będzie bezskuteczny.
Lepiej jest móc nałożyć jakąś karę złap to w tej chwili, kiedy to robisz, a przynajmniej masz wielką pewność, że to zrobiłeś. Nie możemy go z czegoś osądzać bez zabezpieczenia że to się naprawdę stało. Lepiej, gdy następnym razem będziemy mieć bezpieczną torebkę lub jeśli chcemy się upewnić, co się stało, zastawić małą pułapkę.
Jednak to zachowanie musi zostać skorygowane, aby był świadomy, że to nie musi się powtórzyć Nigdy. Unikaj pouczania lub obrażania go, nazywając go złodziejem lub przewidując, że to się powtórzy. Po pierwsze, oddaj swój wotum zaufania, Spraw, aby poczuł, że masz pewność, że to się więcej nie powtórzy, aby poczuł, że nie jest takim złym człowiekiem i że jest częścią wspaniałej rodziny. Jeśli dziecko jest recydywistą i kompulsywnie kradnie, konieczne będzie: skierować sprawę do psychiatry lub psychologa dla dzieci i młodzieży. Należy ocenić, jakie są powody, które skłaniają go do popełnienia tego czynu.