Noworodek widzi miny rodziców z odległości 30 cm. Po raz pierwszy naukowcom udało się zrekonstruować wzrokowe postrzeganie świata przez niemowlęta.
Łącząc technologię, matematykę i wcześniejszą znajomość platformy percepcja wzrokowa niemowlątbadaczom z Uniwersytetu w Oslo, największego i najbardziej prestiżowego uniwersytetu w Norwegii, udało się pokazać, ile naprawdę noworodek może zobaczyć. Poniżej szczegółowo opowiem. Nie przegap tego!
Wyniki badania mówią, że dziecko w wieku od 2 do 3 dni może dostrzegać twarze, a może także emocjonalne wyrazy twarzy, w odległości 30 centymetrów. Jest to przybliżona odległość między matką a jej karmiącym dzieckiem. Jeśli odległość jest większa niż 60 centymetrów, obraz wizualny jest zbyt rozmazany, aby dziecko mogło dostrzec twarze i miny.
El studiować Został on przeprowadzony przez naukowców z Instytutu Psychologii Uniwersytetu w Oslo we współpracy z kolegami z Uniwersytetu w Uppsali i Eclipse Optics w Sztokholmie w Szwecji.
Ruchome obrazy, klucz do badań
Badanie wypełnia lukę w wiedzy na temat wizualny świat dzieci który był otwarty od kilkudziesięciu lat. Wyniki mogą pomóc wyjaśnić twierdzenia, że noworodki mogą naśladować mimikę twarzy dorosłych w pierwszych dniach i tygodniach życia, na długo przed tym, jak ich wzrok jest wystarczająco rozwinięty, aby dostrzegać szczegóły w swoim otoczeniu. Kluczowym słowem jest ruch.
„Wcześniej, kiedy naukowcy próbowali dokładnie oszacować, co widzi noworodek, niezmiennie używali nieruchomych zdjęć. Ale prawdziwy świat jest dynamiczny. Naszym pomysłem było wykorzystanie ruchomych obrazów ”, mówi profesor emerytowany z Instytutu Psychologii, Svein Magnussen.
Testowanie starego pomysłu
Na początku swojej kariery Magnussen prowadził badania nad wizualne postrzeganie ludzi. Któregoś dnia, około 15 lat temu, omawiał ze swoimi współpracownikami problem sprawdzenia, czy noworodki naprawdę są w stanie dostrzec mimikę otaczających ich osób. Naukowcy zgodzili się, że jeśli prawdą jest, że dzieci mogą widzieć i naśladować mimikę, przyczyną może być to, że ich twarze się poruszają.
Jednak Magnussen i jego koledzy nie mieli ani sprzętu, ani kompetencji, by przetestować swój pomysł. Badania, które właśnie przeprowadzili, opierają się na starym pomyśle, którego nikt nie próbował do tej pory.
Co sprawia, że mimika twarzy jest zrozumiała?
Aby przeprowadzić test, naukowcy musieli połączyć pliki nowoczesne techniki symulacyjne z podglądem, jak działa wzrok dziecka. Magnussen komentuje, że dzięki badaniom behawioralnym przeprowadzonym w większości w latach 80. XX w. Uzyskano już wiele informacji na temat wrażliwości na kontrast i rozdzielczości przestrzennej młodych niemowląt. Przedstawienie postaci na jednolitym szarym tle sprawiło, że niemowlęta spojrzały na postać.
«Posłużono się figurami złożonymi z czarno-białych pasków. Przy wyborze określonego pasma i częstotliwości pole wydaje się jednolicie szare, a dziecko nie kieruje w jego stronę wzroku. Zmieniając szerokość i częstotliwość, aby skompensować figury, fakty pozwalają nam określić dokładny poziom kontrastu i rozdzielczości przestrzennej niezbędny, aby dziecko spojrzało na figurę. mówi Magnussen.
Innymi słowy, badacze mieli dostęp do bardzo dokładnych informacji na temat wizja noworodków. Nie znali praktycznych konsekwencji tych informacji.
Ruch jest łatwiejszy do zobaczenia
Łatwiej jest rozpoznać coś, co się porusza, niż niewyraźne zdjęcie. Naukowcy wykonali nagrania wideo twarzy, które przełączały się między różnymi wyrazami emocji, a następnie ujawnili informacje, o których wiedzieli, że nie są dostępne dla noworodków. Następnie pozwolili dorosłym uczestnikom obejrzeć filmy. Pomysł polegał na tym, że jeśli dorośli nie potrafią zidentyfikować wyrazu twarzy, to zakładano, że noworodek również nie będzie w stanie tego zrobić.
Dorośli uczestnicy poprawnie zidentyfikowali mimikę twarzy w trzech na cztery przypadki podczas oglądania wideo z odległości 30 centymetrów. Gdy odległość została zwiększona do 120 centymetrów, wskaźnik identyfikacji uczestników był zgodny z tym, czego można się spodziewać po przypadkowej odpowiedzi. Oznacza to, że zdolność rozpoznawania mimiki twarzy na podstawie informacji wizualnych dostępnych noworodkowi osiąga swój limit na odległość około 30 centymetrów.
Po raz pierwszy istnieje konkretne oszacowanie tego, co widzi dziecko
„Ważne jest, aby pamiętać, że zbadaliśmy tylko to, co faktycznie widzi noworodek, a nie czy jest w stanie to zrozumieć”. - zwraca uwagę Magnussen.
Wcześniejsze próby odtworzenia wizualnej rzeczywistości noworodka opierały się na ogół na rozważeniu normalnej fotografii, a następnie jej zamazaniu. Magnussen wyznaje, że byli zaskoczeni, że nikt przed nimi nie wykorzystał szczegółowych informacji, jakie posiadamy na temat wizualnego postrzegania dzieci. Dlatego po raz pierwszy dysponujemy konkretną oceną informacji wizualnych dostępnych dla noworodka.