To jest pierwsza faza porodu. Anatomicznie szyjka macicy jest cylindrem o długości około 3 cm. długości, który obejmuje kanał zwany kanałem szyjki macicy, który ma 2 otwory, jeden wewnętrzny i jeden zewnętrzny. Jego ściany mają około centymetra grubości. Pod wpływem skurczów i nacisku wywieranego przez biegun płodu szyja jest skracana do całkowitego wymazania i rozszerza się, aż osiągnie niezbędny obwód umożliwiający dziecku przejście.
Jednocześnie dziecko schodzi na dół pod wpływem grawitacji i impulsu skurczów macicy. Aby zejść, dziecko musi wykonywać różne ruchy, aby osiąść w miednicy matki. Najpierw musisz zdecydować, która średnica miednicy jest dla Ciebie najwygodniejsza do wejścia do kanału rodnego. Po podjęciu tej decyzji musisz zminimalizować średnice oferowanego przez nią tyczki (głowy lub ogona), aby móc pokonać tę kostną przeszkodę. Kiedy to się powiedzie, mówi się, że wbiło się w siebie, ponieważ nie może już wrócić do poprzedniej pozycji.
Następnie musi obracać się na sobie tak, aby twarda część oferowanego drążka (głowa lub ogon) stykała się z kością łonową, aby wywrzeć ruch podobny do zawiasu, który popycha go w kierunku świata zewnętrznego podczas okresu wydalenia.
W tym okresie lekarz może interweniować na różne sposoby, aby pomóc, albo sprzyjając zejściu ze sztucznym pęknięciem worka, albo zwiększając skurcze, jeśli są one niewystarczające przy oksytocyjnej kroplówce lub jeśli ból jest nie do zniesienia dla matki, stosując analgezję rodzić.