Po przeczytaniu oświadczenia dr Geety Nargundi niektóre komentarze, które wokół nich powstały, ośmielę się publicznie stwierdzić, że po urodzeniu pierwszego dziecka spadł na mnie jak kamień. Miałem wtedy 34 lata i czułem się oszukany: oszukany przez społeczeństwo, które doprowadziło mnie do przekonania, że moja kariera zawodowa jest o wiele ważniejsza niż wszystko inne; Zostałam oszukana, ponieważ w tym momencie dodałam numer do mojego pragnienia bycia matką i zrozumiałam, że nie mogę mieć czwórki dzieci. Jedenaście lat później odkryłem wzmiankę o Carolina del Olmo w Czerwone cyfry co moim zdaniem trafia w sedno, gdy odzwierciedla „nierówność” kobiet wycofujących się ze szczytu biznesowego, decydując się na posiadanie dzieci; Odwraca jednak ten pomysł, aby wskazać, że idealnie byłoby, gdyby coraz mniej mężczyzn i kobiet było „oszukanych” przez nadużywającą przewagę pracy i gospodarki w naszym życiu.
W naszym życiu naprawdę ważne powinno być to, co trwa w czasie, dlatego wysiłki powinny się na tym skupiać: mam na myśli macierzyństwo, ojcostwo. Cóż z tego, że ojciec lub matka (lub oboje) mają wspaniałe kariery, które „zmuszają” ich do spędzania dużej ilości czasu poza domem? Po co mamy dzieci, skoro odmawiamy im kontaktu, do którego mają prawo i że tak bardzo potrzebują? W jaki sposób przekażemy niezbędne wartości, jeśli nas nie będzie? - codziennie zadaję sobie to i inne pytania. Moim zdaniem bycie dobrym profesjonalistą nie daje więcej niż bycie świadomą i obecną mamą; iw tym oszustwie wiele razy zapominamy, czego chciałyby dzieci. To wprowadzenie pomaga mi powiedzieć, że kilka tygodni temu dr Nargund (znana specjalistka ds. Płodności z Wielkiej Brytanii) wydała ostrzeżenie: kobiety, które odkładają macierzyństwo po ukończeniu 30 lat, narażają się na ryzyko, że nie będą w stanie począć (oczywiście, jest zrozumiałe)
Obecnie żyjemy w swego rodzaju wyimaginowanym i wyidealizowanym świecie, wierzymy, że macierzyństwo można odłożyć do ..., do wiele kobiet zdaje sobie sprawę z konieczności stosowania technik wspomaganego rozrodu, aby zostać matkami. Inni poczęli bez problemów nawet po 40 roku życia, a znacznie więcej ufa modelowi oferowanemu przez znane ciężarne kobiety w wieku 44, 46 lat, a nawet więcej, nie zauważając, że prawdopodobnie musiały uciekać się do dawstwa jaj lub macierzyństwa zastępczego (dla przypomnienia, że dziś jestem nie zamierzam robić żadnych refleksji na temat tego konkretnego aspektu). Chodzi o to, że organizm starzeje się pod każdym względem, ale ponieważ odczuwamy dużą presję, aby być `` wiecznie młodym '' (kolejny z oszustw naszych czasów), nie zdajemy sobie sprawy, że liczba oocytów, które ma się w wieku 20, jest bardzo (bardzo) lepszy od tego, co ginekolog znajdzie w analizie 42-letniej kobiety, poza tym, że w drugim przypadku będą się postarzać.
Macierzyństwo: w jakim wieku?
Słyszałem nawet wypowiedzi mówiące, że „zegar biologiczny” istnieje tylko w umyśle, myślę, że ktokolwiek mówi coś takiego, rażąco kłamie: możesz czuć się młodo w wieku 50 lat, CZUJ, ale ciało nie reaguje tak samo. Te postawy zaprzeczenia są co najmniej samolubne: młodzi ludzie muszą być młodymi ludźmi, każdy z nich odgrywa jakąś rolę i wszyscy mamy swoje miejsce, w różnym wieku io różnym doświadczeniu
Nie ma znaczenia, w jakim wieku eksperci od płodności oceniają spadek szans na bycie matką: statystyki czasami nie pokrywają się z tym, co wiemy. Inną kwestią do rozważenia jest to, że niezależnie od tego, czy jest powiedziane: „dojrzałe kobiety mają większe doświadczenie, podchodzą do rzeczy spokojniej i tak dalej”; siła fizyczna i wytrzymałość we wczesnych latach już zanikły lub są w trakcie. Oczywiste jest, że możesz zdecydować i zdecydować, ale Kiedy to robisz, czy masz na myśli wszystkie czynniki? A może, co jest jeszcze bardziej decydujące, czy nie sądzisz, że - jak twierdzi położnik Michel Odent - zbytnio racjonalizujemy macierzyństwo, będąc faktem naturalnym?
Jak już tutaj mówiliśmy szczegółowo o tym, Nie zamierzam dłużej czekać najlepszy wiek na matkę. Muszę zaznaczyć, że ustępujący prezes British Fertility Society popiera oświadczenia Nargund. I dodaje, że kiedy w wieku 30 lat postanawia zostać matką (powiedziałbym, że nawet wcześniej) i pojawiają się problemy, Lekarze mogą pomóc, zanim płodność zacznie spadać.
Zanim zakończę, chciałbym wrócić do pomysłu przedstawionego na początku tego wpisu: 20 czy 30 lat temu ostrzeżenie o opóźnieniu wieku macierzyństwa byłoby prawie niemożliwe. Były to czasy wyzwolenia, solidnego wykształcenia, pokazania, do czego zdolne są kobiety. W tamtym czasie wszystko było pomieszane: „jeśli jesteś matką, jesteś marudżą, oddaną gospodynią domową, jesteś zamknięty w czterech ścianach domu”; Ale z dala od tego wszystkiego, po latach ci z nas, którzy sprawowali macierzyństwo jak zawód, wychowywaliśmy, wychowywaliśmy i emocjonalnie towarzyszyliśmy przyszłym pokoleniom. Byli? Powiedziałbym, że obecnie może być łatwiej, ponieważ rodzice stają się świadomi swojej PRAWDZIWEJ roli i są zaangażowani, jak nigdy dotąd, przynajmniej w bardziej widoczny sposób, dzięki czemu społeczna obecność matki może być bardziej zrównoważona.
Szkolenie wypełnia nas jako ludzi, mając także wzbogacającą pracę, ale niewiele doświadczeń jest tak `` wyzwalających '' jak macierzyństwo, zwłaszcza jeśli jest przeżywane świadomie i pomaga odnaleźć siebie; z drugiej strony, jest mi do przyjęcia, że kobieta decyduje się nie być matką, ale nie ma to nic wspólnego z tematem, który jest dziś poruszany. Jako Geeta uważam, że ważne jest, aby przestać mówić młodym ludziom, że posiadanie dzieci będzie ich wiązać i udaremniać ich oczekiwania, że decydują bezwarunkowo, że nie hamują swoich pragnień w tym względzie; czy są to mężczyźni czy kobiety.