W przypadku ojca lub matki nie liczy się czasu, gdy dzieci są w domu, to po prostu część życia, że dzieci są ze swoimi rodzicami. Chociaż w dorosłym życiu dzieci przychodzi taki moment, że muszą zacząć żyć własnym życiem i być niezależnymi poza domem.
Rzeczywistość dla wielu młodych ludzi jest taka, że emancypacja nie jest tak łatwa w coraz bardziej konkurencyjnym społeczeństwie, w którym brakuje miejsc pracy i / lub pensje są zbyt niskie, aby móc mieszkać poza domem rodziców.
Potrzeby finansowe
Potrzeby finansowe młodych dorosłych i ich zdolność do samodzielnego utrzymania się to zupełnie inny scenariusz niż wtedy, gdy ich rodzice byli w wieku 20 i 30 lat. Jest wiele milionów młodych dorosłych w wieku od 25 do 34 lat i nadal mieszkających z rodzicami W obliczu niemożności usamodzielnienia się… zarówno mężczyźni, jak i kobiety są zmuszeni mieszkać w domu rodzinnym dłużej, niż by sobie tego życzyli.
Dzieje się tak z wielu powodów:
- Zwiększone koszty utrzymania
- Niskie zarobki
- Niedostateczne zatrudnienie
- Długi za studia lub z innych przyczyn
Z tych i innych powodów jest więcej niż prawdopodobne, że młodzi dorośli uważają, że życie z rodzicami przy niskich lub zerowych kosztach jest o wiele bardziej opłacalne i wygodne, a komfort życia dość wysoki.
Jak długo to za dużo?
Niektórym rodzinom pomaga posiadanie dorosłych dzieci mieszkających w domu. Na przykład, jeśli rodzic jest chory lub potrzebuje jakiejś pomocy, może pomóc małe dziecko. Inne rodziny, które mogą mieć problemy finansowe, odkrywają, że może to złagodzić ciężar rachunków, kredytu hipotecznego ... dzięki dodatkowemu wynagrodzeniu, które dostaje się do domu oprócz pensji rodziców, które w zależności od okoliczności mogą nie wystarczyć. Jeszcze inni są kulturowo i historycznie przyzwyczajeni do tego, że członkowie rodziny mieszkają razem tak długo, jak to możliwe.
Jednak dla wielu innych młodych dorosłych, którzy zostają w domu tylko dlatego, że jest to łatwiejsze i tańsze niż mieszkanie w pojedynkę… Może to stanowić problem i być przedmiotem wielu rodzinnych dyskusji. Opinie na temat tego stylu życia wahają się od entuzjazmu do złości, ponieważ osoby z pokolenia wyżu demograficznego patrzą na milenialsi i widzą zupełnie inny sposób życia od własnej dorosłości.
Oczywiście każda rodzina musi mieć własne parametry określające, jak długo małe dzieci w wieku 20 lub 30 lat (lub starsze) powinny mieszkać z rodzicami.
Ponieważ jest to akceptowane, a nawet dla niektórych, a nawet preferowane życie samotne, nie ma takiego pośpiechu, by „wyrzucać” młodych dorosłych z domu rodzinnego. Jednak dobrym pomysłem jest posiadanie wskazówek dla młodych dorosłych, aby zachęcić ich do znalezienia możliwości finansowych. założyć własny dom, z współlokatorami, jak wielu robi, lub samemu.
O ile rodzice i młodzi dorośli lubią się nawzajem w swoim towarzystwie, ważne jest, aby oboje pokolenia przenieśli swoje życie na następny krok, niezależnie od tego, na jakim etapie się znajdują.
Jakie kroki należy wykonać, aby dzieci miały niezależność
Stabilność finansowa to kwestia niezależności numer jeden dla każdego młodego dorosłego, a rodzice mogą w tym pomóc. Pobieraj czynsz od swoich dzieci, gdy są w domu (czynsz za pokój, a także pomoc w wydatkach na jedzenie i rachunkach). Część tych pieniędzy trafia na konto oszczędnościowe, więc gdy będzie ich wystarczająco dużo, będziesz mógł się przenieść.
To sposób na oszczędzanie bez Twojej wiedzy. Kiedy nadejdzie czas, kiedy Twoje dziecko będzie chciało się przeprowadzić, rodzice mogą dać mu te oszczędności, aby miało poduszkę finansową, z której może korzystać odpowiedzialnie i głową. Jest to sposób na podziękowanie mu za czas, który przez cały czas pomagał w domu, że wcześniej nie był w stanie usamodzielnić się z powodu okoliczności. Co więcej, ważne jest, aby dziecko nie wiedziało, że jego rodzice oszczędzają te pieniądze ponieważ w ten sposób nie będziesz kuszony, aby wziąć go na żadne osobiste nieprzewidziane wydarzenie.
Wskazówki dla rodziców, jak pracować nad niezależnością swoich dzieci
Traktuj swoje dziecko jak współlokatora. Ważne jest, aby rodzice zmienili „chip” i przestali traktować swoje dziecko jak dziecko. Nie musisz robić prania, jedzenia ani sprzątać jego sypialni. Musisz nauczyć się mieć własne obowiązki, aby w przyszłości móc to robić poza domem. Jeśli płacisz za jedzenie, Twoje dziecko będzie musiało pomóc w sprzątaniu, zakupach itp.c.
Miej własne życie towarzyskie. Musisz mieć życie towarzyskie niezależne od swoich dzieci, chociaż dobrze jest od czasu do czasu mieć życie rodzinne, nie wpadaj w pułapkę, że we wszystkim są one twoim jedynym towarzystwem. Prowadź aktywne życie towarzyskie ze swoim partnerem lub przyjaciółmi, zrównoważyć czas z rodziną tak, jakby Twoje dziecko mieszkało już poza domem ... Ale musisz znaleźć ten czas dla siebie, pamiętaj, że Twoje dziecko nie jest dzieckiem, jest osobą dorosłą, która należy o siebie dbać!
Porozmawiaj z dzieckiem o pieniądzach. Jeśli zauważysz, że Twoje dorosłe dziecko wydaje pieniądze na niepotrzebne rzeczy (drogie ubrania, za dużo wychodzenia, wiele nocy z przyjaciółmi, absurdalne rzeczy materialne), będziesz musiał porozmawiać o odpowiedzialności finansowej i jeśli trzeba będzie zarządzać swoimi pieniędzmi do wykazuje wystarczającą dojrzałość, aby samemu sobie z tym poradzić.
Mieszkanie w domu powinno być przystankiem na drodze, bez względu na okoliczności, ale nie powinno to być przedłużenie okresu dzieciństwa. Dorosłe dziecko musi dojrzewać i rozumieć, że musi żyć, a przede wszystkim umie oszczędzać i zdrowo wykorzystywać pieniądze, pomagając w domu rodzinnym. Ponieważ bycie dzieckiem zostało na długi czas!