¿Jak prawidłowo trzymać długopis? i jak możesz pomóc dzieciom zapobiec „zaburzeniu” zacząć pisać? Dr Angela Zerbino, specjalistka terapii logopedycznej, wyjaśnia, jakie kroki należy podjąć.
Jak mówi Zerbino, nauka obsługi ołówka nie musi być wykonywana u wszystkich dzieci w tym samym czasie. Każde dziecko ma szybkość uczenia się i czasami w niektórych aspektach idzie szybciej, a w innych wolniej. Należy to zawsze robić z szacunkiem i stopniowo. W ten sposób zmniejsza ryzyko dysgrafii.
1. Weź ołówek poprawnie
Dzieci nie uczą się prawidłowo trzymać kojców od pierwszego dnia. W rzeczywistości zwykle jest kilka kroków, zanim nie nauczą się robić tego prawidłowo. Teraz wyjaśnimy, co to jest gradacja :
- Początkowo użyj mano, chwytając ołówek całą dłonią (bez użycia palców). Ogranicza to ruchy dziecka i pole widzenia znaku, który robisz na ostrzu. Wykonuje gwałtowne ruchy i nie widzi rezultatu tego, co robi, dopóki nie podniesie ręki.
- Drugim krokiem jest zwykle zegnij łokieć. Pozwala to na wykonanie większej liczby różnych linii, ponieważ porusza całym przedramieniem.
- Zwykle następnym krokiem jest stopniowe chwytanie ołówka palcami.
- W końcu dociera do opozycji kciuk-palce, z którą już ma kontrolę nad tym, co chce narysować. Zwykle trzymają pióro bokiem środkowym palcem. chwyt cęgowy ok. 2 cm od czubka, representa właściwy chwyt które dziecko musi osiągnąć.
2. Postawa
Prawidłowa postawa do obserwowania i uczenia dziecka trzymania ołówka to:
- stopy płasko na ziemi,
- siedzieć wygodnie,
- tułów wyprostowany i lekko pochylony do przodu, ale nie oparty o stół,
- rozluźnione ramiona,
- oba łokcie na stole,
- ręka, która nie pisze, musi „odpoczywać”, otwarte na papierze (tak trzymają kartkę) i pod ręką piszącą.
3. Unikaj „przeróbek” podczas pisania
La presión wykonywane lub sposób trzymania ołówka są uwarunkowania prawidłowego wykonania grafiki. Wiele dzieci nie radzi sobie dobrze i prowadzi to do dysfunkcyjnego chwytu, przez co nie umieją pisać ani rysować. To może i powinno zostać naprawione.
Trzymaj ołówek palcami w kształcie „płaskiego zacisku”
Brak zgięcia kciuka i palca wskazującego, który występuje, gdy dzieci trzymają ołówek palcami wyprostowanymi, bez zginania (płasko, jak spinacz do bielizny) prowadzi do brak mocy silnika i niestabilność ołówka.
Napisz powyżej linii rysunku lub litery
Należy również skorygować tendencję do rysowania poza linią rysunku. Dzieje się tak, ponieważ nadgarstek często zgina się do wewnątrz. Częściej występuje u dzieci leworęcznych. Można to rozwiązać, składając ostrze w prawo.
Naciśnij ostrze zbyt mocno
Jeśli chodzi o nacisk wywierany na ostrze, jeśli widzisz, że jest nadmierny, pod arkusz można podłożyć karton lub użyć bardzo cienkich papierów tak, że pęka, jeśli dziecko zbyt mocno naciska. W ten sposób zdasz sobie sprawę z siły, jaką wywiera i będziesz mógł ją regulować, aż osiągniesz, że ostrze się nie złamie.
Za mocno dociśnij ostrze
Wręcz przeciwnie, jeśli arkusz nie trzyma się dobrze, możesz pod arkuszem papieru ściernego lub nierówną powierzchnią, którą malujesz, aby zwiększyć odporność na ruchy pisania. Powinieneś jednak zostać poinstruowany, aby spróbować wywierać większy nacisk, aby nie trzeba było wkładać tego „plusa” pod malowany papier.
4. Ćwiczenia
Jest to ważne pociąg harmonijny rozwój globalnej motoryki, motoryki małej, zarysu ciała, orientacji przestrzennej i koordynacji okulokontroli od przedszkola. Oto kilka ćwiczeń zaproponować dzieciom, które pomogą im na tej drodze:
- Wiercić ogólny: rzucanie i łapanie piłki, ćwiczenia świadomości ciała itp.
- Drobny silnik: siekać nożyczkami, podążaj za labiryntami ołówkiem, cyfrowym uchwyceniem przedmiotów itp.
- Ćwiczenia koordynacji wzrokowo-ruchowej: połącz dwie kropki, trzymaj ołówek w lewym punkcie i wpatruj się w prawy punkt, w którym ołówek ma się kończyć, wykonaj linię prostą (w ten sposób oczy uczą się kierować ręką, a nie odwrotnie).
- Ćwiczenia piktograficzne i rysunkowe.
- Ćwiczenia ścieżki prostoliniowe i geometryczne.
- Ćwiczenia pre-graficzne: ruchy okrężne, ruchy girlandy itp...
5. Narzędzia, których używasz, też są ważne
Początkowo lepiej jest używać ołówki trójkątne, ergonomiczne i duże. Dzięki temu mają kształt 3 punktów podparcia (kciuka, indeksu i środka). Są gumki, które nakłada się na ołówki i mają taki kształt.
Dziecko musi umieć używać różnych materiałów (pędzel, kreda, ołówki), aby doświadczać różnych wrażeń dotykowych i różnic nacisku, których wymaga każde z nich.
6. Dzieci leworęczne
Wszystko, co powiedzieliśmy, dotyczy również leworęcznych. Nawet gumki, które można dodać do ołówków, istnieją zarówno dla praworęcznych, jak i leworęcznych.