Wszyscy myślimy, że pin to kod lub hasło, z którym chronimy urządzenie. Ten sam pomysł można przetransponować do popularnie znanego jako przypinka rodzicielska. To byłoby środek, który pozwala rodzinom decydować o treści Twoje dzieci mają dostęp do dodatkowych usług w szkołach.
Te czynności, w przypadku których korzystanie z identyfikatora rodzicielskiego byłyby obowiązkowe i podlegające ocenie, Są one związane z celami programowymi ośrodków, ale nie są związane z przedmiotami uważanymi za klasyczne. Będziemy rozmawiać o kwestiach, które dotyczą integracji, różnorodności lub edukacji afektywno-seksualnej.
Kontrowersje wokół rodzicielskiej szpilki
Przypinka rodzicielska wywołała wielką debatę w pierwszych miesiącach ubiegłego roku, kiedy region Murcji uruchomił ją, aby zawetować niektóre treści w salach lekcyjnych. Inne społeczności, takie jak Madryt i Andaluzja, również podniosły kwestię jego wdrażania. Aby określić implantację sworznia rodzicielskiego Należy wziąć pod uwagę, czy tego typu treści są szkodliwe dla dzieci, a jeśli są to zajęcia pozalekcyjne.
Kod PIN rodzicielski to pisemny wniosek skierowany do kierownictwa ośrodka edukacyjnego w którym rodzice proszą o wcześniejsze informacje na temat dowolnego rodzaju działalności: warsztaty, rozmowy ... na tematy związane z feminizmem, różnorodnością LGTBI lub tożsamością płciową. W ten sposób rodzice mogą zdecydować, czy chcą, aby ich dzieci uczestniczyły w tych zajęciach.
Właściwie to więcej zbierać wyraźne upoważnienia od rodziców aby dowiedzieć się, czy chcą, aby ich synowie i córki uczestniczyli w tym szkoleniu. Prawo oświatowe stanowi, że wszyscy uczniowie muszą uczestniczyć w zajęciach uzupełniających organizowanych w ośrodkach edukacyjnych.
Głosy za i przeciw rodzicielskiej szpilce
Nie wdając się w nazewnictwo akronimów, chcemy zebrać niektóre argumenty za i przeciw implementacji kodu PIN rodzicielskiego. Ze strony uczniów, społeczności edukacyjnej i rodziców odbywały się demonstracje w obu kierunkach. Wiele opinii, które można przeczytać, dotyczy także różnych doświadczeń związanych z bullynem.
Głównym argumentem tych, którzy bronią rodzicielskiej szpilki, jest prawo rodziców do otrzymywania informacji o działaniach prowadzonych w ośrodkach lub wychowaniu dzieci zgodnie z ich własnymi przekonaniami moralnymi. W tym celu odwołują się do artykułu 27.3 Konstytucji.
Z drugiej strony zdecydowana większość nauczycieli, rodzin i uczniów wyraziła swój sprzeciw. Rozważają środek wsteczny, który zapobiega kształcić w zakresie równości i różnorodności w klasie. Skoncentrowali się również na braku zaufania między instytucją edukacyjną a rodzinami. Podkreślają, że tego typu środki generują konflikty tam, gdzie wcześniej ich nie było.
Pedagogiczne konsekwencje rodzicielskiej szpilki
Niektórzy eksperci, tacy jak José Ramón Ubieto, uważają, że edukacja zmusza nas do postrzegania rzeczy inaczej niż w domu. Ta forma nie musi być sprzeczna, ale może być szersza. Edukacja bez wartości byłaby niepożądana. Ze swojej strony Miquel Castillo Carbonell uważa również, że te treści nie mogą być ignorowane, są częścią konstrukcji tożsamości seksualnej i płciowej, a tym samym procesu osobistego treningu. Plik szkoła jest współodpowiedzialna i pozwala na bardziej elastyczną dynamikęotwarte i krytyczne.
Z drugiej strony niektórzy nauczyciele stwierdzili, że kod PIN rodzicielski utworzyłby rozszerzenie segregacja w pracy w klasie. Byliby uczniowie, którzy nie braliby udziału w pewnych doświadczeniach, pomysłach, rozmowach lub sposobach widzenia świata, podczas gdy inni by to zrobili, a to dałoby tym ostatnim bardziej krytyczną zdolność i informacje.
Wskazują również, że środek ten podważa autorytet nauczyciela, wzrasta nieufność do nauczycieli. Uogólniający pogląd, że wszyscy nauczyciele indoktrynują lub mają takie samo stanowisko ideologiczne w pewnych kwestiach, jest bardzo delikatny. Polega ona na założeniu, że kadra nauczycielska nie jest profesjonalna i uczy tego, co ją interesuje.