W ostatnich latach wyszło na jaw wiele książek, które głoszą skuteczność pozytywne rodzicielstwo i „bez dramatu”. Powoduje to zamieszanie u wielu rodziców, zwłaszcza gdy ich środowisko nadal używa rozszerzenia kara ze swoimi dziećmi, nawet jeśli wolą tego nie robić (zaczynając od szkoły) lub gdy nie wiedzą, co zrobić, aby dostać to, czego chcą, bez gróźb i odwetu. W tym kontekście na 123. dorocznej konwencji Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego specjaliści wyjaśniają, że ukaranie dziecka jest skuteczne, o ile jest wykonywane we właściwy sposób.
Przykro mi, że mój następny komentarz nie jest poprawny politycznie, ale na pewno dla wielu nie jest to nic nowego. Jaka kara jest skuteczna w wychowaniu dziecka? Jak zobaczysz poniżej, eksperci uważają to, co znają, za karę czas oczekiwania. Zobaczmy, co myślą eksperci.
Pozytywna dyscyplina a czas oczekiwania
Na jednym z sympozjów kongresowych Robert Larzelere, badacz z Oklahoma State University, wyjaśnił, że techniki pozytywnej dyscypliny stosowane przez rodziców mogą działać. Jednak, jak wyjaśnia ten ekspert, Poparte naukowo programy wychowawcze dzieci z problemami wykazały, że czasy oczekiwania i inne rodzaje taktyk asertywnych mogą działać, jeśli są odpowiednio zarządzane.
W swojej prezentacji Larzelere powiedziała, że jej zespół badawczy przeprowadził wywiady ze 102 matkami, które szczegółowo opisały pięć sytuacji, w których musiały karać swoje dzieci, kiedy bili lub bili innych, protestowali, rzucali im wyzwania, próbowali negocjować lub nie słuchali.
Zdobądź zobowiązania była to najskuteczniejsza taktyka natychmiastowej poprawy zachowania, niezależnie od jego typu. Rozumowanie było kolejną najbardziej skuteczną reakcją, gdy matki reagowały łagodnie na irytujące zachowania, takie jak targowanie się lub protestowanie.
L kary, takie jak przekroczenie limitu czasu lub zabranie czegoś, były skuteczniejsze niż rozumowanie w przypadku dziecka, które działało trudne. Jednak kara była najmniej skuteczną taktyką w przypadku dziecięcych targów i narzekania, a rozumowanie nie było skuteczne w przypadku buntowniczych lub „peggy” dzieci.
Ale długoterminowe skutki ujawniły inny wzorzec. Kiedy dwa miesiące później przesłuchiwano matki, ci, którzy zbyt często oferowali kompromisy dzieciom, które biją, biją lub działają wyzywająco, powiedzieli, że ich dzieci zachowują się źle, powiedział Larzelere. Jednak rozumowanie było najbardziej efektywne w czasie dla tych dzieci, mimo że od razu było najmniej skuteczną odpowiedzią. Umiarkowane wykorzystanie przerw i innych kar (mniej niż 16% czasu) skutkowało późniejszą poprawą zachowania, ale tylko w przypadku tych wyzywających dzieci.
Prawidłowe użycie limitów czasu
W innej prezentacji na tym samym sympozjum powiedział to Ennio Cipani z National University Przyczyną, dla której limity czasu nie działają lub są postrzegane negatywnie, jest to, że nie są używane poprawnie. Cipani i jej koledzy byli w stanie obserwować w czasie rzeczywistym błędy, które rodzice mogą popełnić, stosując czas wolny, powiedział Cipani. Na przykład rodzice nie powinni podejmować decyzji pod wpływem chwili, aby wykorzystać czas wolny. Powinni raczej powiedzieć swoim dzieciom z wyprzedzeniem, jakie zachowania (np. Uderzanie, krzyczenie na inne dzieci) wstrzymają ich i zawsze idą dalej.
„Nasze wyniki kliniczne pokazały, że czas oczekiwania jest konsekwentnie używany w przypadku pewnych zachowań i sytuacji, znacznie zmniejszając problemy behawioralne w czasie”, Powiedział Cipani.
Terapia behawioralna dziecka
Terapia behawioralna dziecka może również pomóc rodzicom i dzieciom z trwającym konfliktem.według Davida Reitmana z Nova Southeastern University i Marka Robertsa z Idaho State University. Roberts przedstawił informacje na temat metody rodzicielskiej Hanf, opartej na pracy Constanzy Hanf, która pozwala na początkowy etap pozytywnej dyscypliny (czyli dzieci są nagradzane za dobre zachowanie) i ostatecznie przechodzi do technik rodzicielskich. Bardziej autorytatywny (tj. Timeout) .
Według Robertsa Zapewnienie dziecku drugiej szansy na zastosowanie się do instrukcji rodziców poprzez ostrzeżenie o nieprzestrzeganiu okazało się korzystne. Zdaniem tego specjalisty, z biegiem czasu rodzice uczą się skuteczniej wydawać polecenia i ostrzeżenia, skracając czas oczekiwania w przypadku ich nieprzestrzegania.
Reitman zasugerował, że rodzice typowo rozwijających się dzieci mogą postrzegać terapię behawioralną tylko jako karę, ale jako coś, co ma szeroką wartość w promowaniu pozytywnego rozwoju dziecka.
Reitman wyjaśnił, że osoby, które krytycznie odnoszą się do działań terapeutów, nie rozumieją ich wysiłków, by przekazać rodzicom wartość pozytywnego związku z dzieckiem.. „Terapeuci mogą pomóc rodzicom zrozumieć problem, ułatwić zmiany w środowisku i pomóc dzieciom w zdobyciu umiejętności potrzebnych do odniesienia sukcesu” wyjaśnione.
Zdjęcia - Carl Larson, Kena Wilcoxa, 0 | (zdrowy