Jeśli jest coś, co musisz wiedzieć w przypadku zajścia w ciążę, to to, że aby być matką, musisz mieć dużo cierpliwości. I nie chodzi tylko o wyznaczanie granic czy opieranie się brakowi snu. Również w oczekiwaniu na te małe gesty dziecka, takie jak pierwsze spojrzenie, moment, w którym zaczyna raczkować lub kiedy dzieci się śmieją.
Są to małe wydarzenia w rozwoju dziecka, choć wielkie kamienie milowe, które odpowiadają za ewolucję maluchów. Po prostu zobacz te pierwsze skupione spojrzenia, aby stopić twoje serce. Lub dostroić się do pierwszego dobrowolne uśmiechyTe, które pojawiają się, gdy mówimy do dziecka czule lub wydajemy szczególny dźwięk. W pierwszym roku relacje między rodzicami a dziećmi obfitują w te małe codzienne niespodzianki, a jednocześnie nowość, którą życie oddaje.
Pierwszy dobrowolny śmiech
Wystarczy obserwować dziecko w pierwszych tygodniach życia, aby odkryć, że rejestracja pierwszych dobrowolnych wyrażeń wymaga cierpliwości. Nie zdarzają się od początku. Wręcz przeciwnie, w pierwszych miesiącach maluchy śpią wiele godzin dziennie. Pod koniec trzeciego miesiąca rytm snu zaczyna się skracać, a do czwartego miesiąca spędzają kilka godzin na jawie, chociaż z przerwami na drzemki.
W miarę upływu tygodni rodzice również zaczynają rejestrować pewne zmiany. Jeśli na początku dzieci wykrzywiły się mimowolnie, pojawią się pierwsze prawdziwe uśmiechy. Jak odróżnić kiedy dzieci się śmieją czegoś i kiedy robią grymas? Dostrzeżesz to, gdy to się stanie, ponieważ na początku noworodki powtarzają zachowania, które mają miejsce w łonie matki: płód robi ten grymas, wielokrotnie po urodzeniu robi to podczas snu.
Nie wiadomo, dlaczego to robią, ponieważ nie ma żadnej dojrzałości do śmiania się z czegoś konkretnego, więc uważa się to za kontynuację tego, co dzieje się w łonie matki. Prosty odruch lub odruch nerwowy wywołujący grymas. Jednak ten mimowolny uśmiech ma niewiele wspólnego z prawdziwym dziecięcym śmiechem.
Więc dobrze, kiedy dziecko się śmieje?? Mówiąc o śmiechu, nawiązuje się do tzw. śmiechu społecznego, czyli takiego, który występuje w kontakcie z otoczeniem. Pod koniec pierwszego lub drugiego miesiąca życia maluch coraz bardziej rejestruje otaczający go świat i zaczyna się z nim stykać. W ten sposób wchodzi w interakcję i poszukuje kontaktu, rozwijając tzw. śmiech społeczny.
Dziecko, istota społeczna
Nie zapominajmy, że dzieci, mimo że są bardzo małe, są istotami społecznymi. Innymi słowy, dobrze się czują w towarzystwie i w kontakcie z innymi. W ten sposób wyrażają swoją przyjemność uśmiechem. Często zdarza się, że dzieci uśmiechają się, gdy rozmawiają lub patrzą na nie, śpiewają do nich lub po prostu widzą dorosłych lub starsze rodzeństwo. Chociaż nie mają możliwości dobrowolnego wywołania uśmiechu, śmiech społeczny jest reakcją społeczną na kontakt z innym.
Kiedy dziecko się śmieje Nie tylko pokazuje, że jest szczęśliwy, ale jest to jego sposób komunikowania się z opiekunami, jest to sposób, w jaki potrafi wyrazić siebie. Wręcz przeciwnie, kiedy jest zły, niewygodny lub zdenerwowany, zrobi to płaczem. Interakcja z dziećmi ma ogromne znaczenie dla budowania więzi i ułatwiania komunikacji.
Kiedy dziecko się obudzi najlepsze, co możesz zrobić, to porozmawiać z nim, zagrać z nim, śpiewaj mu, dotykaj go i wszystkiego, co pomaga mu rozwinąć ekspresję i komunikację. Ułatwi to uśmiechanie się i inne sposoby ekspresji, takie jak dźwięki, bełkot i kochające spojrzenia. Niemowlęta uczą się naśladując dorosłych, dlatego wymiana gestów, spojrzeń i słów będzie sprzyjać rozwojowi komunikacji dziecka. Z drugiej strony sprawi, że poczujesz się rozpoznawalny w świecie, dowiesz się też, że można w nim wchodzić w interakcje i że będziesz otrzymywać reakcje na swoje działania.