Przy innych okazjach rozmawialiśmy o empatii, tej zdolności do postawienia się na miejscu kogoś innego, ale co się dzieje, gdy empatia nie istnieje? Brak empatii oznacza trudność w wydostaniu się z siebie i możliwość bycia świadomym, rozumienia lub odczuwania tego, czego doświadcza inna osoba. Ta niepełnosprawność występuje u wielu dorosłych, ale także u dzieci.
Jeśli podejrzewasz, że Twój syn lub córka nie są wrażliwi na emocje i uczucia innych ludzi, możesz pomóc mu rozwinąć tę umiejętność. Tak, empatii można się nauczyć i rozwinąć, w innych artykułach polecamy gry, książki lub filmy, aby o tym pamiętać.
Jak się mają dzieci bez empatii
Pierwszą rzeczą, którą chcemy powiedzieć, jest to Poza poważnymi zaburzeniami nie ma nikogo, kto nie ma empatii. Tak jest w przypadku niektórych zaburzeń osobowości, takich jak zaburzenie narcystyczne, aspołeczne lub z pogranicza. Może się zdarzyć, że dziecko nie wie, jak wyrażać empatię lub nie dorasta w środowisku, które do tego zachęca. Nawiasem mówiąc, musimy obalić mit, że dzieci z autyzmem nie mają empatii, ponieważ potrafią identyfikować się z emocjami innych ludzi.
L niezbyt empatyczni dorośli żyją zanurzeni we własnej rzeczywistości i ignorują świat innych, twoje problemy i twoje uczucia. Taką samą postawę można dostrzec u chłopców i dziewcząt, którzy na ogół okazują znaczenie tylko ze względu na to, co dzieje się z najbliższymi. Pamiętaj, że dzieci też się męczą, odczuwają zestresowanie i chorują, tego typu element sprawi również, że będą odczuwać mniej empatii niż zwykle.
W tym sensie Simon Baron-Cohen definiuje empatię jako zmienną ciągłą, która dzieli się na sześć stopni. Wyjaśnia również, że częściej brakuje go niż nadmiaru. Czasami brak empatii jest typowy dla niektórych etapów życia, takich jak adolescencja, ale to nie może nas skłonić do myślenia, że są to dzieci lub nastolatki bez empatii.
Dlaczego pojawia się ten brak empatii?
Z badań wspomnianego autora, Barona-Cohena wynika, że istnieje kilka uwarunkowań braku empatii. Na przykład im więcej testosteron generuje płód w łonie matki, mniej empatyczny będzie po urodzeniu. Uważa się, że ten wpływ testosteronu jest powodem, dla którego kobiety są bardziej empatyczne niż mężczyźni.
L geny również mogą wywierać wpływ jeśli chodzi o bycie mniej lub bardziej empatycznym. Co gorsza, największy wpływ na rozwój zdolności mają doświadczenia z dzieciństwa i przez całe życie, a także doświadczenia zaniedbania i wykorzystywania.
W miarę rozwoju empatii logiczne jest, że w pewnym wieku dziecko nie jest empatyczne. Jest to całkowicie normalna cecha rozwojowa. Nierealistyczne jest oczekiwanie, że dziecko poniżej 5 roku życia naprawdę wczuwa się w innych. Nie masz możliwości postawienia się na miejscu kogoś innego. Prawdziwa empatia dla innych rozwija się w wieku około 8 lub 9 lat.
Czynniki przyczyniające się
Dzieci z Zaburzenia nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi często mają trudności ze zrozumieniem empatii. To samo dotyczy dzieci, które są zestresowane zbyt wieloma uczuciami emocjonalnymi ze strony rodziców i opiekunów lub dzieci z nałogami. Ponadto zaburzenia osobowości, takie jak narcyzm, zaburzenie osobowości typu borderline i zaburzenie aspołeczne, które występuje również u dzieci, utrudniają zrozumienie empatii.
Kilka oznaki, które mogą Cię zaniepokoić, jeśli Twoje dziecko nie odczuwa empatii Obejmują okrucieństwo wobec zwierząt, częste kłamstwa, kwestionowanie władzy, zastraszanie, agresywne zachowanie, brak reakcji na karę i brak wyrzutów sumienia za wandalizm.
Będzie terapeuta, który oceni dziecko i przedstawi odpowiednie strategie abyś był w stanie lepiej radzić sobie z sytuacją. Pomoże Ci również jako matce zrozumieć, dlaczego Twoje dziecko zachowuje się w ten sposób.