Nikt nie lubi, gdy się na niego krzyczy, a dzieci oprócz tego, że ich nie lubią, negatywnie wpływają na ich rozwój. Utrata cierpliwości, stres, błędy w edukacji i wzorce odziedziczone z dzieciństwa mogą doprowadzić nas do krzyczenia na dzieci. Dzisiaj wam opowiem jak krzyk wpływa na dzieci abyśmy byli bardziej świadomi, kiedy to robimy.
Krzyk nie uczy
Na pewno nieraz słyszałeś, jak niektórzy rodzice mówią: „rozumiesz mnie tylko krzycząc”. Tylko krzyki zwracają na siebie uwagę za pierwszym razem ale nie ma w tym nic edukacyjnego ani dobrego. Wasze dzieci nie będą cię już szanować, bo będziesz krzyczeć, ale wręcz przeciwnie, będą się ciebie bały. Ma też całkowicie negatywne skutki i nie ma żadnej skuteczności edukacyjnej.
Dzieci nauczą się, że sposobem na nawiązywanie relacji i komunikowanie się z krzykiem. Postrzegą to jako coś normalnego i sposób na zdobycie tego, czego chcą. Widzą, że to robisz, jak mogą się tego nie nauczyć? Pamiętaj, że jesteś ich maksymalnym przykładem, a to, co robisz, naśladuje twoje dzieci. Dlatego ważne jest, abyśmy dostosowali zdrowsze, skuteczniejsze i zdrowsze nawyki edukacyjne i komunikacyjne zarówno dla siebie, jak i dla naszych dzieci.
Jedną rzeczą jest zrobienie tego na czas po utracie cierpliwości, a inną wykorzystanie jej jako źródła do zmiany zachowania. Zaufaj mi, istnieje wiele skuteczniejszych i bardziej pozytywnych technik dla twoich dzieci.
Jak krzyk wpływa na dzieci?
- Oddziałują tak samo jak kara fizyczna. Krzyczenie ma taki sam wpływ na umysł jak kara fizyczna. Nie pozostawianie siniaków na ciele nie oznacza, że cię nie ranią. Zwiększ swój poziom stresu i niepokojua także większe prawdopodobieństwo problemów z zachowaniem, a nawet depresji. Przyswoiliśmy sobie, że bicie dzieci jest złe, ale nie mamy tego tak bardzo z krzykiem. Mamy je bardziej ujednolicone, aby zachęcić dzieci do zwracania na Ciebie uwagi.
- Wrzeszczenie sprawia, że dzieci przestają słuchać. Może za pierwszym razem przydało ci się, dlaczego zwróciłeś ich uwagę, ale przy drugim płaczu przestają słyszeć słowa i słyszą tylko krzyki.
- Uczy ich, jak NIE zarządzać emocjami. Jeśli krzyczymy, gdy jesteśmy źli, źli lub zestresowani, uczymy dzieci, że najlepszym sposobem radzenia sobie z tym jest krzyk. Pamiętaj, że jesteś lustrem, w którym patrzą twoje dzieci, twój przykład jest cenniejszy niż jakakolwiek lekcja.
- Krzyki zostawiają ślad. Nie pozostawiają widocznych blizn, ale jeśli będą regularnie używane, pozostawiamy ślad bólu w jego rozwoju i staną się niepewni siebie, bezbronni, przestraszeni, bezsilni i bierni. Czyli wpływa to na rozwój ich samooceny, która ukształtuje się szczególnie w pierwszych latach naszego życia.
- Trzymaj nasze dzieci z daleka. Niemożliwe jest być emocjonalnie blisko kogoś, kto krzyczy na ciebie przez cały dzień. Wasze dzieci będą wychowywane ze strachu, a nie z miłości. Nie zaufam ci, straci do ciebie szacunek i będzie między wami dystans emocjonalny.
Wychowywać z miłości, a nie ze strachu
Jak widzieliśmy wcześniej, istnieją sposoby, które są znacznie bardziej edukacyjne i korzystne zarówno dla dzieci, jak i dla rodziców. Krzyczenie przez cały dzień też nie jest dobre dla nikogo.
Pierwszą rzeczą, której będziemy musieli się nauczyć, jest to zarządzać własnymi emocjami abyśmy mogli tego nauczyć również dzieci. W ten sposób przestaniemy być marionetkami reagującymi na nasze emocje, zamiast być tymi, którzy nimi zarządzają. Umiejętność oddychania, wychodzenie z pokoju, jeśli to konieczne, relatywizacja i świadomość, że są dziećmi, pozwala nam być bardziej cierpliwymi, wyrozumiałymi i mniej impulsywnymi.
Ponieważ pamiętaj ... twój syn nie robi rzeczy, które doprowadzają cię do szaleństwa, są tylko dziećmi.