W XXI wieku jest to problem, który niestety nadal niepokoi niektórych rodziców. To normalne, że obawia się, że cierpią z powodu homofobii, którą cierpią rodzina, przyjaciele, znajomi i bliscy. Wciąż mamy wiele uprzedzeń na temat homoseksualizmu i transseksualizmu, akceptowanych kulturowo, które są tylko mitami.
Poniżej postaramy się wyjaśnić powody, dla których nie powinieneś inaczej traktować swojego dziecka po poznaniu tego stanu, który jest u niego wrodzony, tak jak heteroseksualność występuje u innych ludzi.
Homoseksualizm i transseksualizm w historii i naturze
Wbrew temu, co myślisz na początku, homoseksualizm istnieje w przyrodzie. Istnieje wiele badań naukowych, które pokazują zachowania homoseksualne u wszystkich badanych gatunków. Istnieją nawet adnotacje w tych badaniach, które podkreślają anegdotę, że relacje między mężczyznami nigdy nie były klasyfikowane jako seks, ale raczej jako dominacja. Co może się zdarzyć z ignorancji lub z obawy przed wyśmianiem ze strony kolegów.
Innym zjawiskiem, które również występuje w przyrodzie, jest transseksualność, Istnieją gatunki, które zmieniają płeć, zarówno w wyglądzie, jak iw całości, na płeć. Przykładem może być rybka klauna, urocza mała rybka, która gra postać Nemo, ma zdolność zmiany płci.
W sprawie homoseksualizm i ludzka transseksualność istniały i zawsze będą istnieć, ponieważ biologicznie jesteśmy zwierzętami. Prawdą jest, że ma w nas istnieć zdolność rozumowania, a nie wykazana u zwierząt. Jednak inteligencja i rozum nie mają nic wspólnego z kondycją seksualną każdego z nich.
Homofobia, transfobia i uprzedzenia
Homofobia i transfobia to z definicji nienawiść lub odrzucenie homoseksualizmu, transseksualizmu, a zatem odpowiednio osób homoseksualnych i transseksualnych. Jak wszystkie fobie, jest to odrzucenie, które zaczyna się od strachu przed czymś, co nie jest znane.
Ten strach jest napędzany uprzedzeniami, a to oznacza, że strach i odrzucenie są oparte na osądach dotyczących rzeczy, które nie są tak naprawdę zbyt dobrze rozumiane. Najczęstsze homofobiczne i transfobiczne uprzedzenia dotyczą tego, że chłopcy mają kobiece lub męskie zachowania, dziewczęta mają predyspozycje do odgrywania roli płciowej innej płci itp. To wszystko mity, niekoniecznie są prawdziwe.
Na początek przypisać rolę płci, jest już uprzedzonyi może to być nawet szkodliwe dla Twojego dziecka. Dziewczyna może bawić się piłką nożną, nie będąc lesbijką ani transseksualistką, po prostu lubi piłkę nożną. Chłopiec może bawić się lalkami i mieć na myśli, że będzie wspaniałym ojcem, niekoniecznie dlatego, że jest homoseksualistą lub dlatego, że czuje się kobietą.
Uprzedzenia zawsze szkodzą naszym dzieciomCzy inni stosują je do naszych dzieci, czy też nasze dzieci stosują je do innych.
Jeśli dziecko nie jest homoseksualne lub transseksualne i jest otoczone uprzedzeniami, może wykazywać agresywne zachowania wobec tych, którzy są, ze względu na rozwój fobii, co jest dla niego szkodliwe. Jeśli dziecko jest homoseksualne lub transseksualne i jest otoczone uprzedzeniami, jest bardzo prawdopodobne, że zastosuje je do innych i do siebie samego, niszcząc jego samoocenę do nieoczekiwanych granic.
Dlatego można powiedzieć, że w obu przypadkach uprzedzenia są równie szkodliwe.
Jak my, rodzice, powinniśmy postępować w tej sytuacji
Jest to niezwykle ważne wychowujmy nasze dzieci od najmłodszych lat w różnorodności seksualnej. Nie trzeba podawać im szczegółów, ale raczej wyjaśnić im rzeczywistość w możliwie najprostszy i najbardziej naturalny sposób. Jak już powiedzieliśmy, homofobia i transfobia są oparte na lęku przed nieznanym. Im więcej uczymy o różnorodności, tym mniejsza jest szansa, że istnieją uprzedzenia, które mogą ją karmić.
Trzeba im wytłumaczyć, że miłość jest miłością i każdy musi żyć zgodnie z tym, co czuje. Że chłopak może kochać dziewczynę lub innego chłopca w ten sam sposób, że są chłopcy, którzy czują się lepiej będąc dziewczynami i dziewczyny, które bardziej lubią być chłopcem, nic się nie dzieje.
Ponad wszystko, nie musisz układać dramatu kiedy dowiesz się o ich stanie, jakkolwiek się dowiesz. Nie ma w tym nic złego, nie jest to choroba psychiczna ani fizyczna, to nie jest niepełnosprawność. Twój syn różni się od ciebie tylko, jest jak ten, który ma powołanie jako muzyk, nauczyciel czy inżynier, nic więcej.
Nie musisz martwić się o świat zewnętrzny, o szkody, jakie ci wyrządzą. Dopóki czują się wspierane w domu, nic z zewnątrz nie ma znaczenia. Nie mogą wyrządzić ci więcej szkody niż ty z powodu twoich poglądów politycznych, z powodu twojej religii, z powodu mało zrozumiałej pracy itp.