„Nikt mi tego nie powiedział”
Fraza, którą w pewnym momencie pomyślały lub wypowiedziały praktycznie wszystkie matki.
A co przez to rozumiemy? Wierzymy, że niemowlęta tylko jedzą i śpią. W naszej wyobraźni będziemy go karmić piersią lub butelkować, położyć do łóżeczka.
Wtedy od razu zasypia i będziemy kontynuować naszą rutynę.
Ale rzeczywistość jest taka nasze dziecko musi być z nami w prawie ciągłym kontakcie. Za każdym razem, gdy zostawimy go w łóżeczku, będzie wołał o naszą obecność. Będzie ssać i zasypiać. Budzi się, znowu pielęgnuje i kładzie się spać. Postaramy się zostawić go w jego łóżeczku, a on się obudzi, domagając się energicznym krzykiem utrzymania z nami fizycznego kontaktu.
Ale nie dlatego, że go psujemy, ale dlatego, że to intymny kontakt z matką daje mu poczucie bezpieczeństwa. Bez matki dziecko czuje się samotne, zagubione, przestraszone.
Każda matka potrzebuje wsparcia
Opieka nad dzieckiem to bardzo wymagająca, absorbująca praca. Zajmuje 24 godziny na dobę, więc możemy czuć przepełniony i wyczerpany Bardzo łatwo.
Ponadto niedawna matka jest w trudnej sytuacji. Zostanie matką oznacza głęboką zmianę na wszystkich poziomach: osobistym, rodzinnym, społecznym, zawodowym … Matka potrzebuje czasu i wsparcia, aby przyjąć te zmiany i zająć się dzieckiem.
Potrzebujesz pomocy w pracach domowych, musisz odpocząć, gdy robi to dziecko, potrzebuje kogoś, kto zajmie się jej potrzebami, podczas gdy ona zajmie się potrzebami dziecka.
Rola ojca jest kluczowa ponieważ to on wspiera i troszczy się o matkę, aby mogła poświęcić się opiece nad dzieckiem.
Ale potrzeba więcej pomocy, ponieważ ojciec również przechodzi głębokie zmiany. Jak mówi afrykańskie przysłowie: potrzeba całego plemienia, aby wychować dziecko. Niedawne matki i ojcowie muszą być w kontakcie z innymi ojcami i matkami, aby dzielić się doświadczeniami, emocjami, wątpliwościami ... aby nie czuć się samotnie lub obco w tym nowym doświadczeniu.
Niestety dzisiejsze społeczeństwo jest wyraźnie indywidualistyczne. Bycie wrażliwym, proszenie o pomoc jest oznaką słabości, więc jest to coś, czego zwykle się unika.
Wielu kobietom trudno jest prosić o pomoc, której potrzebujemy, wierzymy, że będziemy w stanie zrobić wszystko, że będziemy w stanie zadbać o potrzeby dziecka, nie zaniedbując swoich. Ale jak widzieliśmy, praktycznie niemożliwe jest zrobienie tego w pojedynkę.
Proszenie o pomoc nie osłabia nas.