Jestem pewien, że prawie każda matka słyszała o słynnym „myślącym fotelu” lub „myślącym kąciku”. Niektóre szkoły używają go w swoich klasach, a wielu rodziców w domu używa go jako pliku „Alternatywa dla kary”. W rzeczywistości ten zasób to nowoczesna wersja behawiorystów 'time out' (koniec czasu).
Ukarany na myślące krzesło!
Polega na wysłaniu dziecka do siedzieć samotnie na krześle kiedy dorosły uważa, że zachował się źle. Czas, przez jaki dziecko musi siedzieć na tym krześle, zależy od jego wieku, jedną minutę rocznie. W tym czasie musisz zachowaj spokój i zastanów się, co zrobiłeś źle. Następnie jest pytany co o tym myślisz.
Co to jest kącik myśli?
Myślący kącik to metoda bardzo podobna do myślącego krzesła. Chodzi o wysłanie dziecka, które źle się zachowywało konkretny pokój lub narożnik domu być tam samemu przez chwilę myśląc, czy to, co zrobił, jest słuszne.
Refleksje na temat korzystania z krzesła lub kącika myślowego
Kiedy wysyłamy nasze dziecko na krzesło lub do rogu, aby pomyśleć, tak naprawdę tego od niego oczekujemy pomyśl o swoim zachowaniu. Z tego powodu należy wziąć pod uwagę wiek dziecka. Dzieci poniżej czwartego roku życia nie mają możliwości zastanawiania się nad własnymi zachowaniami ani ograniczania swojej impulsywności. W czasie konfliktu potrzebują obecności osoby dorosłej.
Naprawdę myślące krzesło odpycha dziecko i przez chwilę je ignoruje. Ten zasób nie zapewnia dziecku żadnych narzędzi, które im na to pozwalają wiedzieć, jak radzić sobie z tym konfliktem. To, co dziecko rozumie, to to jeśli nie zrobi tego, co chcemy, zostanie odrzucony.
Niektórzy specjaliści postrzegają te dwa zasoby jako jeden forma kary przebrana za „szacunek” które może wywołać u dzieci uraza i strach.
Alternatywne strategie oparte na inteligencji emocjonalnej
- To, czego dziecko potrzebuje najpierw, to uspokój się. W tym celu będziemy na twojej wysokości. Jeśli jest bardzo zdenerwowany, możemy go przytulić lub przytulić. Zawsze będziemy mówić do Ciebie miękkim i spokojnym tonem, patrząc w Twoje oczy. Nawet jeśli jesteśmy źli, jest to bardzo ważne nie trać nerwów i przekazuj bezpieczeństwo potrzebujesz w tym czasie.
- Ucz swoje dzieci, zwłaszcza te małe, proste techniki oddechowe i relaksacyjne. W tych chwilach stresu pomogą ci się opanować.
- Pomóż mu poznać, jak się czuje i nazwać tę emocję (złość, smutek, wściekłość). Jeśli Twoje dziecko się tego nauczy zidentyfikuj swoje emocje, znacznie lepiej nauczysz się je kontrolować. Musimy okazywać empatię. Niech zobaczą, że rozumiemy ich uczucia (wiem, jak się w tej chwili czujesz ... rozumiem, że teraz jesteś bardzo zły ...)
- Wyjaśnić krótkie i jasne co się stało i wpływ. Daj mu znać, że nie jesteś usatysfakcjonowany, że rozumie, że jego zachowanie nieodpowiednie lub niedopuszczalne. (Podrapałeś Juana, żeby odebrać mu piłkę, a on płacze, ponieważ go skrzywdziłeś. Zobacz, jak płacze. Nie jest w porządku drapać dzieci. Jestem zły).
- Pokaż jej alternatywne sposoby radzenia sobie z tym konfliktemto znaczy, jak mógł inaczej postąpić w obliczu tej sytuacji. Co mogłeś zrobić, zamiast drapać Juana, by odebrać mu piłkę? (Mógł ją pożyczyć, zapytać, czy chce się z nim bawić, czy szukać innej piłki).
- O ile to możliwe, będzie to konieczne naprawić wyrządzone szkody. Na przykład, jeśli rzuciłeś zabawki brata na ziemię, będziesz musiał je podnieść i odłożyć.
- Jeśli naprawa nie jest możliwa, możesz wspólnie szukać sposobu na wynagrodzenie wyrządzonych szkód.