Czasami, mając najlepsze intencje, rodzice są nadopiekuńczy wobec dzieci. Ma to dla nich szereg konsekwencji w ich rozwoju emocjonalnym i umysłowym, które będą ciągnąć w dorosłość. Dlatego wygodnie jest wiedzieć, gdzie są ograniczenia, jakie są konsekwencje nadopiekuć dzieci i jak tego uniknąć. Dziś rozmawiamy o tym interesującym temacie.
Nadopiekuńczość
Siano z różnych powodów nadmiernie chronić dzieci. Być może obawiamy się, że zmierzy się on z problemami świata, chęcią perfekcjonizmu, chęcią uniknięcia problemów, które mieliśmy lub uważamy, że ułatwiamy mu życie. Prowadzi to wielu rodziców do prób przewidywania pragnień i potrzeb naszych dzieci, zanim jeszcze się pojawią, lub do eliminowania lub rozwiązywania wszelkich problemów lub niedogodności, które wydają się powodować, że dzieci nie mają dostępu do narzędzi do samodzielnego radzenia sobie. Prawda jest taka, że z Takie zachowania wyrządzają naszym dzieciom więcej szkody niż pożytku.
Naszym zadaniem jako rodziców jest kochanie ich i obdarzanie ich całą naszą miłością, aby nasze dzieci nie miały niedoborów emocjonalnych. Jeśli chodzi o problemy, z którymi będziesz musiał się zmierzyć w życiu, niestety nie możemy uniknąć ich wszystkich ani włożyć w nie bańki, aby uchronić ich przed wszelkim złem. Będą musieli stawić im czoła, więc zamiast ich odbierać, musimy dać im do tego niezbędne narzędzia. W ten sposób będziesz miał zdrowy rozwój, będziesz wiedział, jak radzić sobie w życiu, a poziom frustracji nie będzie tak niski.
Konsekwencje nadopiekuńczości dzieci
Jak widzieliśmy wcześniej, próbując zminimalizować możliwe problemy, z którymi borykają się dzieci, Odbieramy im umiejętności i narzędzia do ich rozwiązywania same przez się uniemożliwiają im rozwój emocjonalny, będą bardziej zależne od innych ludzi, niska samoocena, niski poziom frustracji, niska pewność siebie, niezdolność do rozwiązywania problemów ...
Ostatecznie tak będzie słabsza i niedojrzała osoba, podatna na wpływ i zależna. Biorąc pod uwagę wszystkie te konsekwencje, warto poważnie pomyśleć o tym, jaką przyszłość chcemy zapewnić naszym dzieciom. Takiego, w którym dobrze sobie radzą w życiu, lub innego, w którym cierpią z powodu niezliczonych nieszczęść z powodu braku niezbędnych narzędzi.
Rodzice helikopterów
Nazywa się to rodzicami helikopterów nadopiekuńczy rodzice, którzy latają nad życiem swoich dzieci, w oczekiwaniu na zaspokojenie wszystkich twoich potrzeb i pragnień. Jest to styl rodzicielski, który jest bardzo powszechny w Stanach Zjednoczonych, a także coraz częściej w naszym kraju.
Dzieci rodziców helikopterów mają wyższy poziom lęku, stresu, depresji, niezadowolenia z życia oraz niskie poczucie bezpieczeństwa i własnej skuteczności. Czują się niezdolni do przejęcia kontroli nad sobą i nie wiedzą, jak podejmować ważne decyzje. Mając na uwadze te konsekwencje, nadszedł czas, aby zrewidować nasz styl edukacyjny. Przestańcie przekazywać nasze lęki, aby uwierzyły, że za każdym rogiem czai się niebezpieczeństwo. Aby to zrobić, należy nauczyć ich życia niepewnego i przestraszonego, wierząc, że świat jest wrogi, przed którym muszą się ukrywać.
SMożna mieć zdrowszy i bardziej edukacyjny styl edukacji, a jednocześnie wyznaczać granice. Aby dzieci mogły nabyć te umiejętności, nie trzeba być pobłażliwym lub nieuważnym w edukacji. To zachowanie równowagi między byciem obecnym, kochającym, troskliwym rodzicem a pozostawić im przestrzeń do rozwoju jako niezależnych ludzi że pewnego dnia będą. Chociaż możemy im towarzyszyć w tym procesie, nie usuwając pojawiających się przeszkód, a zamiast tego pomagamy im znaleźć rozwiązania. W życiu zawsze będą jakieś problemy, nie możemy ich wyeliminować, ale możemy nauczyć ich skutecznego stawiania czoła.
Po co pamiętać ... dziś wydaje się, że jest więcej niebezpieczeństw niż wcześniej i może to doprowadzić do nadopiekuńczości naszych dzieci. Musimy znaleźć granice między pomaganiem im a hamowaniem ich rozwoju. Że zamiast im pomagać, krzywdzimy ich.