L 5 zmysłów jest najważniejszy rozwój ewolucyjny że ma każdy człowiek. Dzięki nim poznajemy środowisko, w którym się znajdujemy, rozwijając się coraz bardziej we wszystkich naukach naszego życia. Ponadto to za ich pośrednictwem możemy porozumiewać się werbalnie lub gestami.
Dlatego dzisiaj przedstawiamy krótkie podsumowanie tego, jak dzieci rozwijają swoje postrzeganie przestrzenne przez każdy z tych zmysłów.
- Zapach: Jego percepcja jest promieniowa, ten kontakt pozwala jednostce zlokalizuj źródło węchowe. Dziecko zaznacza obszar węchowy, odchodząc od nieprzyjemnych zapachów i kierując się w stronę przyjemnych zapachów. Ta percepcja jest ważna, ponieważ warunkuje nasze relacje w środowisku. Stworzymy węchowe przyjemne lub nieprzyjemne miejsca.
- Ucho: Ta percepcja jest również promieniowa, prezentując te same cechy, co poprzednia, dostarczając jeszcze jednej informacji, pliku koncepcja kierunkowości. Z każdym hałasem kierujemy wzrok na miejsce jego powstania. Przestrzeń dźwiękowa to kolejny element harmonizujący relacje jednostka-środowisko, ważne jest, aby istniała relacja przestrzeń-aktywność-dźwięk. Mogą wystąpić zaburzenia nerwowe i rozproszenie uwagi.
- widok: Zapewnia dystans. Zasadniczo bycie linią skierowaną bezpośrednio na oko nie jest dokładnym postrzeganiem. Ich percepcja jest źródłem uczenia się, które następuje poprzez manipulowanie przedmiotami i jest bezpośrednio związane ze spontanicznymi działaniami dziecka w środowisku.
- Ruch (dotyk): Doświadczenie silnika stawia indywidualne z otoczeniem dlatego też istnieje rozpoznanie ludzi i przedmiotów jako funkcji samego ciała i osi ciała.
- Werwa: Dzięki temu dziecko będzie prowokować nowe smaki i tekstury, przyciągając jedne smaki bardziej niż inne. W ten sposób aktywuje również swoją przestrzeń pamięci, aby powiązać smaki z przeżywanymi doświadczeniami.
Chód, bieg i skok są częścią ostatecznego procesu zdobywania przestrzeni, ponieważ umożliwia intencjonalność. Bycie dotykiem i smakiem w ramach globalnego doświadczenia motorycznego.