Samotność i odrzucenie matki karmiącej

Jest wielu z nas, którzy są mistrzami karmienia piersią i przedłużona laktacjai nie tylko to, ale idea, że ​​to matka i syn mają ostatnie słowo w tej sprawie. Rola matki w tym procesie może być związana z intensywnymi uczuciami, gdy inni przeszkadzają. Poniżej dowiesz się, które z nich.

Tam uczucie smutku i samotności, gdy jesteście matkami, nie mówiąc już o karmieniu piersią. Pętla, w której pogrążona jest kobieta i matka, może być wyczerpująca, nie tylko ze względu na wszystko, co nosi za plecami: dom, pracę, wychowanie dziecka ... ale dlatego, że środowisko rodzinne i społeczeństwo są przed nią opiniuj, oceniaj i decyduj, a przynajmniej próbuj ciągle.

Kiedy kobieta decyduje się na bycie mamą, robi to przekonana i pewna, że ​​chce zmierzyć się z nowym, pięknym i zarazem bardzo trudnym etapem. Decydując się na bycie matką z parą, oczywiście rozmawiasz między wami. Między tymi dwoma zadecydowano o wielu późniejszych naukach, które zostaną zastosowane wobec dziecka, ale nie możemy zapominać, że wszystkie są domysłami i wcześniejszymi pomysłami. Bycie matką, zrozumienie, docenienie, ćwiczenie ..., dopóki nie trzymasz dziecka w ramionach, patrzysz na nie i wiesz, nic nie wiesz. Aż do tego konkretnego momentu nie możesz wybrać jednej lub drugiej drogi.

Tu pojawia się problem. Z jednej strony ci, którzy oczekiwali od Ciebie działania lub uzgodnili z Tobą pewne decyzje, mogą czuć się oszukani po zmianach, które zaobserwują w twoich działaniach. Chodzi mi o to, że kobieta może pomyśleć, że zrobi coś w określony sposób, ale nie może to być stanowcze, jeśli chodzi o wartość nominalną, bez liczenia się na zmienne znane od urodzenia dziecka.

Kobieta może przypuszczać, że będzie karmić piersią przez trzy lub cztery miesiące, że nie będzie go mieć we własnym łóżku, ale To nie to samo, co myśleć o tym, jak o tym żyć, czuć to, ponosić odpowiedzialność istoty. Karmienie piersią wydaje się zimne, jeśli chodzi o rozmowę o tym, ale zwykle matka, która zaczyna karmić piersią, przenosi się do innego wymiaru emocjonalnego i nie znajduje naprawdę niezbędnych powodów, aby przestać.

Środowisko i społeczeństwo dotyczące karmienia piersią

Bycie matką to najwspanialsza rzecz, jaka istnieje, ale może być wyczerpująca. U kobiet siła psychiczna i fizyczna musi być spójna, aby nie osłabiała. Jeśli dodasz do nowego etapu karmienie piersią, wówczas obciążenie emocjonalne może przekroczyć nieoczekiwane granice. W konsekwencji i aby wszystko było bardziej znośne, otoczenie powinno pozostać chętne do współpracy, a kobieta powinna być silniejsza i bardziej pewna siebie.

Po byciu matką i wszystkie zmiany, które zachodzą, zarówno fizyczne, jak i psychiczne, mogą wpaść kobiety depresja poporodowa, a jego poczucie winy potęguje brak odpowiedzi na to, co się z nim dzieje. Ze strony społeczeństwa wygodnie jest dokonać analizy sumienia i działać tak, aby w okresie macierzyństwa, a zwłaszcza karmienia piersią, kobieta czuła się wspierana i nie było przypadków samotności i odrzucenia.

Ponieważ masz dziecko i żyjesz w określonych sytuacjach na skórze, zmienia się Twoja mentalność. Czytanie o karmieniu piersią, słuchanie o korzyściach dla was obojga to nie to samo, co tak intymne uczucie. Wiele z nas wie, co oznacza karmienie piersią, więź jest czymś nie do opisania i wyjątkowym, w konsekwencji Ci, którzy są zwykłymi obserwatorami, mogą nie rozumieć, co czujemy jako matki. Stąd samotność matki, która decyduje się na karmienie piersią.

Rodziny, pary… te, które rozmawiały na ten temat, zanim dziecko dotarło na miejsce rodzina, są tworzone z prawem do późniejszego dyktowania pewnych działań. Tworzysz o tym nieustanną dyskusję, oddychasz powietrzem. Dla matki, która decyduje się kontynuować karmienie piersią, nie ma wsparcia społecznego i często jest odrzucana lub wystawiana na próbę. Aby społeczeństwo mogło karmić piersią dziecko powyżej 6 miesięcy lub rok jest już długi, dla WHO karmienie piersią musi być uzupełniające do 2 roku życia, a od tego momentu w zakresie, w jakim matka i dziecko sobie tego życzą.

Kiedy tak się dzieje, matka nie tylko musi zmierzyć się z emocjonalnym bałaganem, jaki niesie macierzyństwo, ale także musi Rozpraw się z nieustannymi opiniami, które mówią Ci, że nadszedł czas, aby każdego dnia przestać karmić piersią, że dziecko jest bardzo duże i że wyrządza mu krzywdę dla jego autonomii, samooceny i rozwoju osobistego, nic nie jest dalsze od rzeczywistości. To druzgocące, że ci, którzy kochają cię najbardziej, nie pozostają przy tobie i nie wspierają twoich decyzji.

Poczucie odrzucenia przez innych jest samolubne i okrutne, oczywiście można wydedukować procent ignorancji lub pasotyzmu. To skomplikowane, że nie stawiają się obok matki ani nie wczuwają się w nią i pragnienia dziecka, tym bardziej, że ten akt nikomu nie szkodzi. Matki muszą czerpać siłę, by stawić czoła i konfrontować się z tymi, którzy nas oblegają swoimi komentarzami i stają się wybawcami czyn, który kontynuujemy, ponieważ jest to najlepsze, co możemy dać naszym dzieciom.

Jesteśmy matkami, a zatem kobietami, które, jak w wielu aspektach naszego życia, muszą usprawiedliwiać swoje działania innym, tak jakbyśmy nie mogli sami decydować. Musimy zaciekle pamiętać, że są naszymi dziećmi. Nie wszystko jest takie proste. Pediatrzy, rodzice, babcie ..., nie jest łatwo rozpocząć proces lub podjąć decyzję i zmienić ją z dnia na dzień lub wyznacz termin. Jeśli wszyscy są zadowoleni do 6 miesiąca życia, co dzieje się później, aby zmienić zdanie? Działamy dla dobra naszych dzieci i musimy być odpowiedzialni i zgodni z naszymi ideałami. Tą ścieżką chcemy, aby szły nasze dzieci.