Młodzi ludzie zwykle nie otwierają się, jeśli nie jest to z przyjaciółmi, a rodzice często nie wiedzą, jak skłonić swoje dzieci do komunikowania się z nimi.
Dojrzewanie to złożony etap, na którym młodzi ludzie przechodzą wiele emocjonalnych wzlotów i upadków. Następnie porozmawiamy o chwili smutku, w którym zwykle przeżywają, i odpowiedzi, której można udzielić jako rodzice.
Młodzież i ich zmiany
Zasadniczo nastolatki często czują się niezrozumiane, mało szanowane i brane pod uwagę. Emocjonalny wulkan, który czasami przeżywają, pogrąża ich w głębokim smutku, z którego trudno im się wydostać. Młodzi ludzie zwykle się nie otwierają, jeśli nie są z nimi Znajomi, a rodzice często nie wiedzą, jak skłonić swoje dzieci do komunikowania się i zaufania im.
Z powodu braku więzi między wszystkimi młody człowiek zostaje przytłoczony i ucieka emocjonalnie, izoluje się i nie jest szczęśliwy. Szczęście osiąga się, gdy czujemy się dobrze ze sobą, aw okresie dojrzewania chłopiec szuka własnej tożsamości. Jest prawdopodobne, że się nie odnajdziesz i nie będziesz pasować, a przynajmniej tak się czujesz. Wszystko to prowadzi go do smutku i braku motywacji.
Obowiązki i uczucie smutku
Wolność dla nastolatków jest ich sposobem na zbawienie, a tworzenie pewnych konfliktów lub kłótni z rodzicami sprawia, że pogrążają się w głębokim smutku i odchodzą.
W okresie dojrzewania młodzi ludzie chcą się zbuntować i dobrze wiedzą, że istnieją normy i ograniczenia, którzy chcą ciągle przeskakiwać. Wolność jest dla nich sposobem na zbawienie, a tworzenie pewnych konfliktów lub dyskusji z rodzicami i rodziną sprawia, że znajdują się w punkcie od nich oddalonym. W tym miejscu syn stara się postępować właściwie, podczas gdy jego wciąż niedojrzałe „ja” zmusza go do podążania inną ścieżką.
Uczucie zmęczenia, apatii, zniechęcenia ... to objawy tego młodzieńczego smutku. Kiedy się pogarszają, przychodzą na myśl pomysły, które zagrażają ich integralności fizycznej, nie chcą jeść lub nie mogą spać, należy pilnie porozmawiać ze specjalistą. Te aspekty mogą stanowić depresja. Jeśli nastrój utrzymuje się tygodniami, dobrze jest polecić terapeuty i / lub towarzyszyć mu.
Jak pomóc nastolatkowi
Jako rodzice musicie być przy nich. Od najmłodszych lat ważne jest, aby w rodzinie biologicznej istniało zaufanie i komunikacja. Jeśli taka podstawa zostanie ustanowiona, młodemu człowiekowi będzie łatwiej wiedzieć, że jest rozumiany i kochany. Tak jak okres dojrzewania jest ewolucją, rodzice powinni opuścić przestrzeń, ale być świadomi swoich potrzeb lub zmian w swoich przyzwyczajeniach lub zachowaniach, twoja zmiana przyjaciół, jeśli jest jakiś rodzaj konsumpcji ...
Dorastający syn czuje się samotny i smutny, dlatego nie należy lekceważyć jego trosk i potrzeb. Pragnienie uczucia i empatii u osoby, która ma zły czas, jest niezbędne. Smutnej osobie po chwili udaje się wyrwać z apatii, więc wsparcie rodziny będzie dla niej bodźcem. Mieć rutyny i zasady w domu, współpracować przy zadaniach, odwracaj uwagę dziecka ćwiczeniami i zdrowymi rutynami na zewnątrz casa, to sprawi, że zmienisz swój nastrój i nie czuć się uwięzionym.