Siła powoduje odrzut. Wszyscy ludzie opierają się kontroli, a dzieci nie są inne. Im bardziej czują się „popychani”, im bardziej się buntują i tym bardziej zadowolone z siebie dzieci tracą inicjatywę i zdolność do samoobrony.
Chodzi o to, że wybierasz swoje bitwy. Musisz upewnić się, że Twoje dziecko wie, że jesteś po jego stronie i że masz opcje, aby mu dać. Ucz swoje dziecko zamiast próbować je kontrolować. Słuchanie dziecka podnosi na duchu osobę, która potrafi samodzielnie myśleć, stanąć w obronie tego, co słuszne i prawdopodobnie nie wykorzystają tego.
Spory o to, czy dzieci są zepsute, zawsze zarzucają rodzicom wychowywanie dzieci, które nie są posłuszne, tak jakby posłuszeństwo było świętym Graalem, do którego rodzice powinni dążyć. Ale czy nie chcesz wychowywać dziecka, które jest zdyscyplinowane i CHCE współpracować? To bardzo różni się od posłuszeństwa, w którym dyscyplina pochodzi spoza dziecka. Jak to ujął HL Mencken: „Moralność to robienie właściwych rzeczy bez względu na to, co się wam mówi. Posłuszeństwo to robienie tego, co ci powiedziano, bez względu na to, co jest słuszne. "
Dzieci ignorują rodziców, ponieważ „rodzice chcą aprobaty swoich dzieci” i „martwią się, że możemy skrzywdzić… dzieci, frustrując je”. Zarzut ten pojawia się w każdej dyskusji, że dzisiejsze dzieci są zepsute. Ale tak nie jest.
Czy wyznaczanie granic empatii to dużo pracy? Tak jest na początku. Z pewnością byłoby łatwiej, gdyby dzieci natychmiast zastosowały się do wszystkich naszych dyrektyw. Ale dobra wiadomość jest taka, że konsekwentne przestrzeganie tych praktyk nie tylko podnosi samodyscyplinę, ale także wychowuje dziecko, które wie, że będziesz się tego trzymać, więc nie musisz być pięciokrotnie proszony o zrobienie czegoś. Co znacznie ułatwia jej współpracę przy zadaniach, zawsze z empatią i cierpliwością.