Zamknięcie dziecka w pokoju jest zaniedbaniem i dlatego jest uważane za nadużycie

W dzisiejszych czasach dowiedzieliśmy się, że Sąd Okręgowy w Walencji orzekł o uchyleniu zarchiwizowanej sprawy. Wszystko zaczęło się od skargi niektórych rodziców na złe traktowanie ich dwuletniego dziecka w przedszkolu w tym mieście. Jak możesz sobie wyobrazić, było spore zamieszanie i wywołało wiele kontrowersji. Dziecko nie było jedynym, które doznało nadużycia władzy przez opiekunów żłobka, ponieważ było kilku, którzy otrzymali kary stojąc lub zostając samemu w ciemnej i zamkniętej klasie (zgroza, daj spokój…).

Rodziny a priori ufają profesjonalizmowi kadry nauczycielskiej, która opiekuje się dziewczętami i chłopcami na różnych etapach edukacji; Chciałbym również, aby oprócz przeszkolenia w zakresie edukacji i opieki nad niemowlętami, dziećmi i młodzieżą, potrafili emocjonalnie zająć się złożonymi i bardzo wrażliwymi istotami że dorastając mają różne potrzeby psychologiczne, społeczne, fizyczne i kulturowe.

Mówię to, ponieważ (teraz nie odnoszę się do konkretnego problemu) znałem więcej niż jeden przypadek, w którym musiałem zadać sobie pytanie „co ta osoba wie o psychologii dziecka?”. Zawsze mówi się, że wykonywanie tych zawodów wymaga dużej motywacji, ale także dużej stabilności i „wiedzy, jak być”, ponieważ zamierzona ochrona może łatwo przekształcić się w emocjonalne uszkodzenie uczniów.

Aby przejść do tematu, zapewniam cię zamykanie dziecka (2, 8 lub 12 lat) w ciemnym miejscu i robienie tego za karę jest bardzo poniżające, ale jest też niedbałe, ponieważ zaniedbuje zwrócenie uwagi na podstawową potrzebę. Tą potrzebą może być uwaga na emocje: te automatyczne mechanizmy, których używamy w odpowiedzi na bodźce zewnętrzne.

A ponieważ uwaga (nie mówimy o zarządzaniu) emocjami jest jednym z największych zapomnianych w edukacji, sugerowałbym, abyśmy postrzegali je jako sojuszników, nawet w sytuacjach, w których dziecko ze względu na wiek jest narażone na stres lub z jakiegokolwiek powodu nie jest w stanie udzielić adekwatnych odpowiedzi. Moim zdaniem w tym miejscu widać by wartość pedagoga, który w dodatku jest osobą dorosłą, a więc lepiej rozumie swoich uczniów..

Ukarać przez zamknięcie?

Wow, represyjna edukacja, którą osoby starsze otrzymywały od lat, wciąż jest tego warta, a nawet gorzej!, to legion ludzi, którzy polegać na karze (w tym fizycznej) jako metodzie wychowawczejkiedy tak nie jest. Wystarczy przeczytać kilka komentarzy w recenzjach wiadomości: są tacy, którzy zaprzeczają faktom („moi siostrzeńcy tam pojechali, to niemożliwe, żeby coś takiego się wydarzyło”), którzy upuszczają, że „policzek w czasie jest najbardziej adekwatny, dali mi go i nic mi się nie stało ”(ahem ... Czy usprawiedliwianie przemocy nie oznacza, że ​​kara fizyczna zostawiła swój ślad?), Itd.

W tej chwili społeczeństwo jako całość nadal nie wie, jaki wpływ na życie dzieci ma jakiekolwiek wykorzystywanie: w obecnym życiu i w przyszłości. Jako przykład podam, że wśród innych konsekwencji może się zdarzyć tak zwana hipoteza reprodukcji znęcania się, o której wciąż dyskutuje się wiele, chociaż Green (w 1998 r.) To potwierdził. Innymi słowy, agresywne dziecko znęca się nad innymi ludźmi przez lata, a to byłby dla nas nieodparty powód, aby rozważyć głęboką zmianę w relacjach z najmłodszymi. Ale tak też jest możliwość toksycznego stresui inne efekty, z którymi nie będziemy się teraz zajmować.

Zawsze radzę, aby jeśli zawiódł nas zdrowy rozsądek i stracimy z oczu prawdziwy sens ochrony nieletnich, wyobraźmy sobie potencjalnie szkodliwy akt dla dziecka, tak jakby miał być wykonany na osobie dorosłej. Wam, którzy mnie czytacie, pomyślcie o tym, co następuje: „w poniedziałek szef złości się na ciebie, bo dużo mówisz i drażnisz kolegów, potem zabiera cię do ciemnego pokoju i zostawia tam na godzinę”, jakie upokorzenie ! Co za złość, co za smutek! prawda?". Dla dziecka, w tym przypadku niemowlę! Jest znacznie gorzej, między innymi dlatego, że ufa swoim opiekunom, a także nie ma takiego samego pojęcia o czasie jak Ty. A co by było, gdyby dla ciebie 30 minut dla tego malucha to 2 godziny? Uff!

Przemoc powoduje wiele cierpienia, a znęcanie się to przemoc

Nadal edukujemy w strachu

Chcemy, aby książki znikały, a nasze dzieci uczą się poprzez projekty, chcemy więcej zasobów ICT w salach lekcyjnych, chcemy nowoczesnego systemu na poziomie innych krajów, a przede wszystkim na poziomie potrzeb części uczniów, którzy będą rywalizować w innych rynek pracy, na który się znaleźliśmy.

I nie mogę się doczekać tych wszystkich pięknych zmian ... Zapominamy, że NADAL kształcimy w strachu (rodzice i nauczyciele) świadomie lub nieświadomie; I oczywiście strach jest przeciwieństwem miłości, której tak bardzo potrzebują dziewczęta i chłopcy. Konieczne jest też, abyśmy skupili się na celu wykorzenienia strachu, bo (i Valeria o tym wkrótce opowie) jest wielkim sojusznikiem wyuczonej bezradności, która blokuje działanie i znacznie zwiększa wrażliwość psychiczną najmłodszych. Nie chcesz tego dla swoich dzieci, prawda?

Jestem przeciwny systemom kar i nagród w każdej relacji wychowawczej, ale karanie twarzą do ściany lub zamykanie w zamknięciu ... tak naprawdę, jak trudno jest wiedzieć, że podobne wydarzenia dzieją się na całym świecie. Kto karze, nie wierzy w swój potencjał, ale powoduje to również, że nieletni przestaje mu ufać. Nie musimy oswajać ani dominować dzieci, aby się z nimi dogadać.

Prawo rodziców do zgłoszenia.

Od każdej matki, od każdego ojca, który wie, że ich dziecko było lub jest nękane przez nauczyciela, który cierpi z powodu nadużycia władzy, to w porządku! Nie musimy się na to godzić, ale najbardziej kochamy dzieci! Jak czytałem, prawnik ośrodka oświatowego zaprzecza zeznaniom, a były uczeń przedszkola potwierdził wówczas podejrzenia rodziców. A tak przy okazji, mówiąc o tym „nadużyciu władzy, o którym wspominam”, Mel mówi nam więcej o nim w tym poście na blogu..

Raporty psychologiczne, przez które żadne dziecko nie powinno przejść, ujawniły, czego w jego wieku nie był w stanie wyrazić słowami, choć (prawdopodobnie) z widoczną zmianą zachowania. Czas, aby rodzice poważnie potraktowali te sprawy, i chrońmy nasze potomstwo, bo wydarzenia takie jak ta, o której mówimy, nie będą miały miejsca we wszystkich miejscach (mam nadzieję), ale to prawo domagać się odpowiedzialności.

A jednocześnie uważam, że to prawo maluchów, aby ich opiekunowie umieli się nimi opiekować, kiedy płaczą, czują się nieswojo, smutno ... Na przykład nie ma sensu udawać, że w wieku 2 lat magicznie drzemią i wszyscy po godzinie. Muszą istnieć rozwiązania dobre dla każdego, a do tego „każdego” zaliczam także studentów.

Uważam, że przedszkole, żłobek i szkoła podstawowa, liceum muszą być dla swoich uczniów miejscem przyjaznym i bezpiecznym. Czego się tam uczą? No tak, ale przede wszystkim będą się rozwijać jako ludzie, a jaką osobą może stać się ktoś poniżający lub obrażany?