Każdy z nas jest wyjątkowy i różni się od reszty. To jest cud istot, że nie ma dwóch takich samych. Wszyscy mamy swoje dziwactwa i dzięki temu możemy być w społeczeństwie pełnym dobrych (i nie tak dobrych) rzeczy. Ale to konieczne jest podkreślenie tego u dzieci, aby zdały sobie sprawę, że tak jak one, nie ma. Na tym polega znaczenie indywidualności!
Jednym ze sposobów jest zapomnienie o porównaniach między dziećmi. Każde dziecko jest wyjątkowe i wyjątkowe i powinno być celebrowane za jego indywidualność. Nie porównuj dzieci ze sobą, ponieważ są zbyt różne, aby je porównać, i każdy ma wspaniałe właściwości. Odkryj wszystko, co musisz wiedzieć na temat, który nas dzisiaj dotyczy, bo to Cię zaskoczy!
Jakie znaczenie ma indywidualność?
Rozpoczynamy od definicji, aby nieco wyjaśnić, o czym mówimy, i znaczenie, które będziemy dzisiaj tak bardzo podkreślać. Można powiedzieć, że jest to szereg cech nałożonych na każdego człowieka. Ponieważ wszystkie mają swoją własną esencję, coś, co w niczym nie przypomina osoby przed nami i to właśnie robi różnicę. Każdy z nas ma tę indywidualność, którą należy szanować jak dar. Ponieważ jest to coś wyjątkowego i jako takie, musimy zawsze o nie dbać podczas jego promowania. To my pomaga tworzyć zarówno umiejętności, jakie posiadamy, jak i mocne strony, które towarzyszą nam w naszej podróży. Z tego powodu indywidualność da nam również niezbędny impuls do działania w wyjątkowy sposób..
Jak pracować nad indywidualnością u dzieci
Jeśli masz więcej niż jedno dziecko, jest prawdopodobne, że nawet jeśli są bliźniakami, będą jak noc i dzień. Całkowicie różne osobowości, mimo że wyszły z tego samego łona. I to jest magia życia. To wspaniale, że dzieci są inne, bo w ten sposób możemy się od siebie uczyć. Żadne dziecko nie powinno być bardziej wyjątkowe niż inne, Są po prostu inni, a ich różnice i indywidualność sprawiają, że są cudowni.
Dlatego, aby pracować nad indywidualnością u dzieci, musimy pozwolić na ujawnienie się ich kreatywności. Pozwolimy Ci wyrazić siebie i szanujemy Twój sposób myślenia. (O ile nic z tego nie stanowi zagrożenia dla niego lub jego otoczenia). Nie powinniśmy go zmuszać do myślenia w określony sposób, jeśli nie myśli tak jak my, też będzie dobrze. Musisz sprawić, by poczuł się komfortowo i nauczyć się mówić, co czuje i wspominać o gustach, które ma na co dzień, w różnych dziedzinach. Nie zapominamy też o ich wartościowaniu, świętowaniu ich sukcesów i dalszym motywowaniu do osiągania wielkich rzeczy w życiu. Reasumując, trzeba dać mu trochę swobody w takim temacie, żeby naturalność była obecna w jego zadaniach czy grach.
Co to znaczy rozpoznać nasze dzieci
Mówiąc w ten sposób, wydaje się, że mówimy o rozpoznawaniu ich wśród większej liczby osób i nie jest to dokładnie to, czego w tej chwili chcemy. Bo „rozpoznawanie” w temacie indywidualizmu to szanowanie i nadawanie wartości jego gustom lub preferencjom, które ma każde dziecko. W tym samym czasie, To także zachęcanie ich do osiągania celów i wydobycia z siebie tego, co najlepsze, a także obstawianie ich potencjału, którego z pewnością będzie wiele.. Bo kiedy zaufają sobie i będą mieli motywację, o której wspomnieliśmy wcześniej, z powodzeniem osiągną to, co postanowili zrobić. Można więc powiedzieć, że rodzice pełnią rolę „przewodników”.
Błędy rodzicielskie na ścieżce indywidualności
Jak już powiedzieliśmy, rola rodziców ma tytuł przewodnika. Chcemy uczyć ich właściwej ścieżki, ale aby to zrobić, musimy przestać „kierować” niektórymi sytuacjami. Ponieważ niektóre z najczęstszych błędów zaczynają się od tego:
- Rozwiąż wszystkie problemy lub pracę domową: Chcemy dla nich jak najlepiej i dlatego pomoc, jaką możemy im zaoferować, to uczyć ich, a nie wykonywać dla nich pracy.
- żądać określonego rytmu: Musimy pozwolić im podążać za własnymi. Muszą podejmować decyzje za siebie, o ile to możliwe.
- Zbesztaj ich, gdy nie osiągają celów: Wręcz przeciwnie, musimy ich wspierać i dawać im niezbędną sympatię, aby kontynuowali pracę i wreszcie osiągnęli swoje cele. Aby się uczyć, muszą popełniać błędy i potykać się.
- Unikaj swoich błędów: Muszą zrozumieć, czym jest cierpliwość, a czasem także frustracja. Nie możemy zabrać ich dokumentów, ale im doradzamy. Bo inaczej nie docenią pozytywnych rzeczy wysiłku i ciężkiej pracy.
- Porównania: Nie próbuj zmieniać swoich dzieci, nie chciej, aby były rzeczami, którymi nie są, albo będą tylko udawały swoją prawdziwą istotę. Jeśli porównasz ich z ich braćmi, znajdziesz tylko urazę i nienawiść. Im szybciej zaakceptujesz swoje dziecko takim, jakim jest i zwrócisz się do niego, aby uczcić jego wyjątkowość, tym szybciej rodzeństwo przyłączy się do świętowania i wspierania rodzeństwa w jego zainteresowaniach, hobby i mocnych stronach. Celem jest ułatwienie wsparcia w rodzinie, a najlepszym przykładem powinni być rodzice.
Kiedy dzieci nauczą się akceptować indywidualność w rodzinie, będą w stanie zaakceptować ją poza domem. Nauczą się cieszyć innymi ludźmi, nawet jeśli się od nich różnią. Właśnie tam jest podstawa indywidualności!