Poznanie zespołu Aspergera w Twoim Międzynarodowym Dniu

18 lutego Międzynarodowy Dzień Zespołu Aspergera. Od 2007 roku dotknięte grupy i stowarzyszenia na rzecz osób z Zespołem Aspergera (ZZSK) starają się uświadomić społeczeństwu cechy tych dzieci, młodzieży i dorosłych: umiejętność zrozumienia.

18 lutego 1906 r. Urodził się Hans Asperger, austriacki psychiatra, który 70 lat temu po raz pierwszy opowiedział o szeregu cech wspólnych dla grupy dzieci, w których problemy społeczne były wspólnym mianownikiem. W ostatnich latach wiele osób chciało dowiedzieć się więcej o osobach z zespołem Aspergera, ale nadal wiele pozostaje do zrozumienia dla nich.

Dziś wiemy, że ZA jest zaburzeniem neurorozwojowym, które występuje w obrębie Zaburzenia ze spektrum autyzmu (POCHODNIA). Mózg osób z ZA funkcjonuje inaczej niż zwykle, co prowadzi ich do posiadania szeregu wspólnych cech, które szeroko definiują zespół Aspergera (L. Wing, 1983):

• Brak empatii.
• Naiwność.
• Mała umiejętność nawiązywania przyjaźni.
• Język pedantyczny lub powtarzalny.
• Słaba komunikacja niewerbalna.
• Nadmierne zainteresowanie określonymi tematami.
• Niezgrabność ruchowa i słaba koordynacja.

Osoby z ZA mają zdolności intelektualne w granicach średniej, W większości przypadków. Zwykłą rzeczą jest znalezienie normalnego średniego lub normalnie niskiego całkowitego IQ (iloraz inteligencji). Zwykle obserwuje się lepsze wyniki w zdolności werbalnej niż manipulacyjnej, ponieważ klinicznie istotne zaburzenia językowe nie pojawiają się w AS, w przeciwieństwie do zaburzeń autystycznych (gdzie inteligencja jest zwykle zaburzona w tym samym czasie).

Ci chłopcy i dziewczęta mają plik Trudność zajęcia się całością ponad szczegółem. Oznacza to, że ich mózg może przechowywać dużą ilość danych związanych z określonym tematem, takim jak dinozaury, geografia, astronomia, informacje sportowe itp. Ta osobliwość ujawnia sztywność umysłowa co prowadzi ich do posiadania pliku ograniczone spektrum zainteresowań. Mając możliwość przechowywania tak dużej ilości danych, w wielu przypadkach podejrzewa się dużą pojemność, jednak częstość występowania wysokiego IQ nie jest większa niż w populacji normatywnej dla jej wieku.

Internalizacja pojęcia czasu może ulec zmianie. To zniekształcenie czasowe sprawia, że ​​po upływie kilku godzin mają wrażenie, że spędzili zaledwie kilka minut. Cecha ta pogarsza słabą organizację osobistą i społeczną. Na przykład w sferze społecznej istotne są aspekty temporalne, dlatego w rozmowie rozmówca musi umieć dokonywać przerw między pytaniami czy rozmowami dostosowanymi do zdolności odbiorcy do zrozumienia i cierpliwości. Osoba z ZA, nie postrzegając czasu w taki sam sposób, jak rozmówca i nie przywiązując wagi do aspektów czasowych i prozodycznych, może uwiecznić odpowiedzi na pytania i sprawić, że przemówienie będzie dla drugiego nieco irytujące.

W zespole Aspergera język zachowany jest w aspektach formalnych (tworzenie zdań, używanie słów itp.), ale zmienił się pod względem pragmatycznym. Występuje nadużycie w zachowaniu języka. Aspekty pragmatyczne, na które ma wpływ SA, to:

• Czas wypowiedzi: Istnieją trudności w poszanowaniu wzajemności w dialogu. Czasami chłopiec lub dziewczynka z zespołem Aspergera przejmuje rolę bohatera rozmowy, rezygnuje z tego, co mówi lub udaje, że mówi, stając się ekskluzywnym mówcą. Sztywność psychiczna i ograniczone spektrum zainteresowań często sprawiają, że rozmowa skupia się na jednym interesującym temacie, unikalnym dla osoby z ZA, związanym z jednym z jej ulubionych tematów. Na ten rodzaj mowy wpływa również błędna identyfikacja znaczników dialogowych, które często funkcjonują jako ukryte reguły rozmów. Wygląd, intonacja, pauzy itp. zaznaczają zmiany z „kto mówi” na „kto słucha” i odwrotnie. Nie będąc w stanie uchwycić ukrytych aspektów, często pojawia się język skłaniający się ku monologowi.
• Początek rozmowy: Trudność osoby z zespołem Aspergera w zrozumieniu ukrytych reguł języka prowadzi go do arbitralnej zmiany tematu rozmowy na podstawie własnego osądu. Te nagłe zmiany w temacie rozmowy mogą być dla odbiorcy niekomfortowe, ponieważ odczuwa ciągły brak empatii w rozmowie.
• Język graficzny: Dzieci z zespołem Aspergera nie rozumieją ironii czy metafory. Mają tendencję do dosłownej interpretacji języka, co prowadzi ich do przeoczenia bardzo istotnych informacji z rozmowy lub nawet do niezrozumienia wiadomości, którą przesyła im druga osoba.
• Wyjaśnienia: Trudność w postawieniu się w miejscu drugiego uniemożliwia im uświadomienie sobie, czy rozmówca rozumie, co chce wyjaśnić. Z tego powodu ten monologistyczny dyskurs jest często używany.

Dlatego możemy obserwować adekwatne przemówienie formalne, ale ze złą pragmatyką i często złą prozodią. Prozodię można rozumieć jako intonację lub rytm, który mówcy nadają zdaniom, aby podkreślić ich znaczenie i doprowadzić do wyrażenia emocji poprzez to, co się wypowiada. Osoby z ZA mają prozodię niedostosowaną do kontekstu. Ta cecha często sprawia, że ​​wydają się „mądrzy” lub „pedantyczni”, co wzmacnia powtarzające się użycie pewnych słów.

Na poziomie czytelnika często pojawia się plik hiperleksja, co można rozumieć jako nadzwyczajną zdolność do formalnego czytania, ale wiąże się to z bardzo niskim poziomem czytania ze zrozumieniem. Ponownie podkreślamy, jak całkowicie zachowane są formy języka i czytania, ale zmiany wykazują aspekty związane z nabywaniem absolutnego znaczenia.

U dzieci z ZA często występują objawy deficytu uwagi. W przypadku tych dzieci obserwujemy, jak brak uwagi jest zwykle powiązany z sytuacjami interakcji społecznych, a nie z aspektami akademickimi czy życiem codziennym (różnica z ADHD). Brak uwagi na aspektach lub sytuacjach społecznych często prowadzi ich do porzucenia zainteresowania nimi, podczas gdy w innych sytuacjach związanych z ich ulubionymi tematami mogą nawet pozostawać nadmiernie skoncentrowani.

Było wiele badań, które skupiały się na znalezieniu przyczyny pojawienia się tych cech, jednak nie możemy zaakceptować jednej teorii, która sama wyjaśniałaby różnorodność tych ludzi. Dziś wiemy, że istnieją różne zmiany, które pozwalają nam zrozumieć złożoność ZA.

Zmiana w teorii umysłu:

Teoria umysłu jest konstruktem teoretycznym, zgodnie z którym istoty ludzkie są w stanie dostrzec myśli i wrażenia naszych rówieśników. Kiedy następuje zmiana w tej zdolności, nasze umiejętności społeczne są poważnie uszkodzone, ponieważ zdolność stawiania się na miejscu innych jest znacznie ograniczona. Dzieje się tak jednak u dzieci z ZA, ponieważ istnieją odpowiednie poziomy poznawcze (inteligencja mieści się w średnich wartościach), na ogół chcą one nawiązywać relacje z innymi. Potrafią wiedzieć, co myśli druga osoba, ale bardzo trudno jest im zastosować tę wiedzę w praktyce, ponieważ nie przywiązują do niej wagi, jaką mają w relacjach z innymi. Ta społeczna trudność jest często doświadczana z uczuciem dyskomfortu i samotności. Nie ma odrzucenia innych, ale trudność w relacjach z nimi.

Zmiana w funkcjach wykonawczych:

Funkcje wykonawcze są odpowiedzialne za kontrolowanie złożonych czynności umysłowych niezbędne do planowania, organizowania, kierowania, regulowania i oceny zachowań, które musimy wdrożyć, aby osiągnąć cele. Funkcje te są powiązane z płatem czołowym. Zmiana w tym kluczowym obszarze mózgu wyjaśnia niektóre typowe cechy osób z ZA: sztywność umysłu, trudności w stawianiu czoła nowym sytuacjom, ograniczone zainteresowania, obsesyjny charakter i zaburzenia uwagi.

Zakłócenie modulacji sensorycznej:

Ta dezorganizacja jest spowodowana neurologiczną zmianą w systemie przetwarzania bodźców. Trudność tę można wyrazić jako nadwrażliwość lub niską zdolność do reagowania lub przystosowania się do bodźców pochodzących ze zmysłów lub jako nadwrażliwość na bodźce zmysłowe. Zakłócenie modulacji sensorycznej wyjaśnia cechy, które często obserwujemy u osób z ZA, takie jak: dyskomfort w obliczu codziennych hałasów lub unikanie miejsc, w których dźwięki są mieszane (supermarkety, lokale rozrywkowe ...), unikanie nieoczekiwanego dotknięcia, radykalne unikanie niektórych potraw (ze względu na ich konsystencję lub smak) itp.

Pojawienie się objawów depresyjnych lub lękowych jest częste u osób z ZA, występujące u 37% młodzieży i dorosłych (Ghaziuddin i wsp., 1998). Czynniki, które powodują, że osoby te cierpią na współistniejące objawy psychiatryczne, takie jak lęk lub depresja, nie zostały jeszcze w pełni poznane. Najnowsze badania wydają się znajdować związek między tymi objawami a procesami porównań społecznych (Hedley i in., 2006). Ponieważ w zespole Aspergera Chęć interakcji z innymi jest zachowana, ale wiąże się to z poważnymi trudnościami w umiejętnościach społecznychZnajdujemy osoby, które są świadome swoich trudności społecznych i porównując jakość swoich relacji z innymi, negatywnie i całkowicie niechętnie obserwują złe wyniki uzyskane w tym porównaniu.

Wiedza nieco więcej o cechach zespołu Aspergera pomaga nam zrozumieć tych ludzi. Zrozumienie ich oznacza uświadomienie nam, że pojawiają się ograniczenia społeczne, które mogą sprawić, że ich mowa będzie inna, ale nie z tego powodu przestanie być bogate, pełne znaczenia, a nawet uczuć. Sposoby wyrażania emocji są różne u każdego człowieka i oczywiście u niego też. Dać widoczność różnorodności jest to cel, który społeczeństwo XXI wieku powinno traktować jako priorytet.