Tak tak. Wiele ośrodków edukacyjnych otworzyło swoje drzwi, aby rozpocząć nowy kurs. Są dzieci, które przychodzą do klas podekscytowane i podekscytowane, ale inne nie bardzo. Być może, jeśli jesteście rodzicami, zastanawiacie się: co wydarzy się w tym roku? Czy edukacja w końcu będzie inna? Czy szkoły odejdą trochę od katastrofalnego systemu edukacyjnego, który mamy? Chciałabym, żeby tak było.
Ale prawda jest taka, że nie wiemy i wszyscy mamy dziwną niepewność w ciele. Czy edukacja emocjonalna będzie bardziej brana pod uwagę w klasie? Czy będą różne metody oceny? Czy większość szkół wybierze obszerne treści i mało ćwiczeń? Czy pamięć uczniów zostanie uzupełniona zamiast rozbudzić ich zainteresowanie i kreatywność? Cóż, nie mam pojęcia.
Podręczniki, stres, obciążenia i plecaki na plecach
oko! Nie mówię, że tak wszystkie dzieci zaczęły szkołę, ale te wokół mnie (a nie ma ich kilka). Pewnego dnia towarzyszyłem znajomej, aby kupić podręczniki dla jej pięcioletniego syna. Kiedy księgarz postawił wszystkich na blacie, nie mogłem się powstrzymać przed zaskoczeniem. "O mój Boże! Ale jeśli ma tylko pięć lat » Pomyślałem (a później powiedziałem koledze).
Niestety widziałem wiele przypadków w sieciach społecznościowych. I zastanawiam się: czy tak wielu jest naprawdę potrzebnych w tak niewiarygodnie wczesnym wieku? Dlaczego system edukacji jest kontynuowany prawie zmuszając kupować podręczniki i dlaczego szkoły tak spokojnie akceptują? Zostawiam wam refleksję i szukanie własnej odpowiedzi na to pytanie.
Kilka minut od mojego domu znajduje się szkoła, do której uczęszczałem do czwartego roku ESO. A kiedy rano wyprowadzam Argosa, wciąż widzę to samo, co w zeszłym roku: małe dzieci z super plecakami na plecach, rodzice zestresowani, bo się spóźniają. i wszędzie rozczarowane twarze. Mam nadzieję, że dni mijają i to, co widzę, jest szczęśliwymi i szczęśliwymi życzeniami studentów wejdź do college'u.
Tak, system edukacji jest katastrofalny, ale ...
Ale jest sporo ośrodków edukacyjnych (i to w Hiszpanii), które całkowicie się od niego odłączyły, a wyniki okazały się sukcesem. Zostawili podręczniki, uczniów siedzących w kolejkach, brak elastyczności, rola nauczyciela lub nauczyciela jako najwyższego autorytetu i dyscypliny, Wybrali inne metody oceny niż te, które stosowaliśmy od ponad trzydziestu lat ...
„W ten sposób uczniowie będą robić, co chcą i wymkną się spod kontroli”. Jestem zmęczony ciągłym czytaniem i słyszeniem tego wyrażenia. Oczywiście wszyscy możemy mieć opinie. Ale moja jest ta edukacja, ani system edukacyjny, ani żaden nauczyciel musi kontrolować uczniów. I to nie znaczy, że będzie chaos i nieporządek klasowy. Oznacza to, że studenci są wolni. A w salach lekcyjnych tę wolność należy wspierać i zachęcać do niej i nie upaść (jak w wielu przypadkach) w strachu i uległości wychowawczej.
Jeśli zmiana edukacyjna jest możliwa i przyniosła tak dobre rezultaty ośrodkom edukacyjnym, które do niej przystąpiły, Dlaczego nie wszystkie szkoły to robią? Oto funt szterling pytania. Nie wiem na pewno, ale ośmieliłbym się powiedzieć, że jest sporo ośrodków edukacyjnych, które bardziej dbają o swój prestiż i status niż o to, by aktywnie i praktycznie uczyć studentów. Myślę też, że najłatwiej jest kontynuować tradycję, a nie ruszać się i siedzieć. Dlaczego będą myśleć o studentach?
Są rodziny, które ...
Są rodziny, które nie tylko nie zgadzają się ze zmianą edukacyjną (co jest godne szacunku), ale też są za nią odpowiedzialne odrzucać nauczycieli i profesorów, którzy to robią. Choć może się to wydawać dziwne (i nie, nie wkładam wszystkich do tej samej torby), są rodzice, którzy żądają więcej treści od nauczycieli i dyrektorów ośrodka. Są rodziny, które niestety w to wierzą ich dzieci to maszyny, które poradzą sobie absolutnie ze wszystkim.
W zeszłym roku przyjaciel wychowawca dzieci (na poziomie 2-3) musiał usłyszeć: „A dlaczego nadal nie uczysz podstawowych operacji? Dzieci moich przyjaciół są w tym samym wieku i już się uczą. Musiał też przetrawić i przyswoić sobie to drugie: «Co się stanie, gdy dotrę do szkoły podstawowej, nie wiedząc, jak dodawać lub odejmować? To nie wszystko. Przyjaciel nauczyciela trzeciej klasy został poproszony przez rodziców (jak się wydaje) o umieszczenie pracę domową i zrób więcej testów na ten temat.
Chodzi mi o to, że są pedagodzy, nauczyciele i profesorowie chętni do zmiany. Tak, są nauczyciele, którzy są tego świadomi system edukacji nie służył od lat i chcą walczyć, aby to zmienić. I tak, są nauczyciele, którzy starają się zachęcić do krytycznego myślenia, wolności i odejścia od uległości. Ale, Co się stanie, jeśli za to wszystko twoja praca jest w niebezpieczeństwie lub jest krytykowana przez rodziny? To jest miejsce, do którego musimy się dostać.
A co, jeśli wyobrazimy sobie, że ...?
Wyobraź sobie, że rodziny, nauczyciele i dyrektorzy pracują razem i zjednoczeni w tym samym celu. Pomyśl, co by się stało, gdyby wszystko zostało usunięte z programu nauczania i programów niepotrzebne treści. Wyobraź sobie, że uczniowie mieli okazję debatować, przemyśleć, rozwijać pomysły i wprowadzać je w życie w życiu codziennym. Czy wiesz, co by się stało, gdyby bardziej wzięto pod uwagę emocje i uczucia uczniów i nauczycieli?
A co by było, gdyby zabawa i poczucie humoru były w pełni zgodne z nauką i nauczaniem? Czy możesz sobie wyobrazić, że żaden uczeń nigdy nie miał piątki, siódemki lub dziewiątki? A co by było, gdyby edukacja otworzyła umysły zamiast je zamknąć? Być może przy wielu okazjach myślałeś lub wyobrażałeś sobie wszystko, co właśnie napisałem. Potrzebujemy uczniów, aby zmieniali świat, zadawali pytania, mówili „nie” i szukali odpowiedzi. A sale lekcyjne są do tego idealnym miejscem.