Carruurtu waa sida baarayaasha yar yar oo sifiican u garanaya markaad runta sheegayso ama markaad been sheegayso. Markaad run ahaantii daacad ka ahayn, waxay dareemi karaan jahwareer iyo xitaa haddii aad u maleyneyso inay runti ku rumeynayaan… ma ahan. Waxay si fudud shaki uga qabaan sida aad uheli karto wax aan run aheyn.
Waxaa jira doodo badan oo ku saabsan in ay tahay iyo inkale inay fikrad fiican tahay in qof walba la siiyo koob kaliya kaqeybgalkiisa ciyaar ama tartan iyo in canug walba lagu tilmaamo inuu yahay qof karti leh iyo A. In kasta oo dhiirrigelinta ammaanta aan loo baahnayn ay ka timaaddo asal wanaagsan, oo aan la rabin carruurta inay xumaan naftooda ku dareemaan oo ay isku dayaan inay dhisaan isku kalsooni, haddana xaqiiqadu waxay tahay in qof walbaa uusan ku guuleysan karin ama yeelan karin hibo isku mid ah wax walba ... Marka waxaa la siiyaa rajo been ah.
Xaqiiqdii, waa muhiim inaad kobciso rabitaanka ilmahaaga inuu isku dayo, laga yaabee inuu ku guuldareysto, iskuna daydo mar kale waxyaabaha uu doonayo inuu sameeyo. Laakiin waxaa jirta waddo lagu dhiirrigeliyo iyada oo aan la ammaanin marka aysan qiil lahayn. Haddii ilmahaagu wax ku fashilmo, Xusuusi iyada oo aan lagu guuleysan inta badan ay lagama maarmaan u tahay inay maalin uun si wanaagsan u qabato si ay ugu tababarto wax kasta oo ay dhab ahaan ugu baahan tahay.
Haddii ilmahaagu aanu dabiici ahaan ku fiicnayn wax, waa inaad ku dhiirrigelisaa inuu ka fekero waxyaalaha ay jecel yihiin iyo sidoo kale inuu ka fikiro waxa dadka kala duwan, sida saaxiibadood iyo qoyskoodu, ay ugu fiican yihiin waxyaabo kala duwan, iyo in khilaafyadan ay iyagu waa muhiim oo ka sooc midba midka kale. Kulligeen iskuma wada fiicnaano maxaa yeelay kala duwanaanta ayaa ah hodanka aadanaha. Waxa inaga dhigay kuwa gaarka ah iyo kuwa xiisaha leh ayaa ah inaan awoodno inaan sameyno waxyaabo kala duwan iyadoo aan laga wada maarmin wax uun.