Wax sifo gaar ah u leh carruurta iyo carruurta yaryar ayaa ah inay wax kasta afka geliyaan.
Mararka qaarkood xitaa waan murugoon karnaa markaan ka fikirno in sababta uu ilmaheena ugu nuugo gacmihiisa farxad darteed ay tahay gaajo. Ma jiraan wax intaa ka sii fog oo runta ah.
Dhallaanka iyo carruurta yaryari waxay walxaha afka saaraan maxaa yeelay waxay ku jiraan waxa loo yaqaan wejiga afka ee horumarka nafsadda-saameynta leh. Inta lagu jiro wejigan, xubinta ugu weyn ee sahaminta deegaanka waa afka. Soo bandhigida walxaha dhexdeeda, waxay ka helaan macluumaad iyaga ku saabsan iyo waxa ku xeeran. Waxay jirtaa illaa 3 sano jir.
Xaqiiqda ah in lagu jiro wajiga afka ee koritaanka sidoo kale waxay la macno tahay in canuga iyo canuga yar ay u baahan yihiin dhuuq raaxaysi, degenaansho iyo nabadgelyo. Waxaan si cad ugu fiirsan karnaa ilmaha dhasha ah. Haddii aan ku dhaafno hooyadeed oo aan fududeyno helitaanka naaska, wuxuu raadinayaa ibta oo wuxuu bilaabayaa inuu nuugo. Maaha inay gaajaysan yihiin, maadaama baahidooda nafaqo ay daboolayso mahadda xudunta, laakiin maxaa yeelay waa hab lagu dareemo ammaan kuna xirnaanta hooyada.
Carruurta waaweyn waxaan arki karnaa sida ay ugu xasillaan nuugista farta ama mujuruca, haddii ay isticmaalaan.
Ilmaha naaska nuugaya waxay ku dhaqmaan waxa loo yaqaan nuugid aan nafaqo lahayn: way nuugaan laakiin iyaga oo aan helin caano.
Si kasta oo sharaxaadda aan u siino, kama hor istaagi karno inay isku dayaan inay shay kasta afkooda geliyaan. Waa baahi loo qabo iyo sidoo kale, iyagu ma fahmin inay khatar ku tahay iyaga, si kasta oo sharraxaad aan u bixino. Waxaa nagu hagi kara caqligeena guud iyo iska ilaali kaliya waxyaabaha halista u ah caafimaadkaaga iyo badbaadadaada.