Przeczytaliśmy o tym na początku roku rząd zamierzał negocjować przy wsparciu Ciudadanos, włączenie do budżetów na 2017 rok planu przeciwdziałania niepowodzeniom szkolnym, opartego na realizacji programów funkcjonujących w szkołach o niekorzystnym środowisku. „Prefekt”, który by się tak nazywał, powstawałby na prośbę samych zainteresowanych ośrodków edukacyjnych, które otrzymywałyby fundusze, gdyby spełniały wymagania. Rok 2015 zakończył się o 9 punktów więcej niż średnia europejska, jeśli chodzi o odsetek osób przedwcześnie kończących naukę.
Pojęcia takie jak niepowodzenia szkolne lub porzucanie nauki, które są ze sobą powiązanei zasługują na wyjaśnienie. Niepowodzenie w szkole ma miejsce, gdy nieletni nie jest w stanie osiągnąć średniego poziomu wynikającego z jego wieku i poziomu wykształcenia, którego się uczy, dlatego odwołujemy się Kwalifikacje, czynnik, który (jak wiemy, choć nie zawsze rozpoznajemy) nie świadczy o umiejętnościach nabytych przez ucznia. Niepowodzenia w nauce u nastolatków są związane z wynikami gorszymi od ich możliwości; i wiąże się to z ryzykiem wczesnego porzucenia nauki (przed ukończeniem ESO). Ciekawą kwestię zwraca uwagę psycholog V. Garcia Hoz:
`` Niepowodzenia w szkole wynikają z przekształcania egzaminów w sankcje społeczne, a nie w działania pedagogiczne ''
Kiedy mówimy o porzucaniu szkoły, myślimy o dorosłych, którzy opuścili klasę tylko z absolwentem ESOi nie ma innego kraju w Europie, w którym jest tak wielu ludzi w wieku od 18 do 24 lat, którzy mają tylko takie kwalifikacje. Co powoduje niepowodzenia w szkole? Jakie rozwiązania są możliwe? Powiedzieć, zanim przejdziemy dalej, że wraz z LOGSE (jednym z naszych poprzednich przepisów edukacyjnych) podwyższono wiek, do którego należy pozostawać w ośrodku edukacyjnym, nie poprawiło niepowodzeń szkolnych. Nie miało też dużego wpływu na ogólne praktyki organizacyjne (i tak w przypadku konkretnych środków, takich jak „sale lekcyjne współistnienia”).
Niepowodzenia w szkole: olbrzymi problem wieloczynnikowego pochodzenia.
LOMCE, z bardzo zamkniętymi trasami szkoleniowymi i powodującymi większą segmentację uczniów, nie sądzę, że poprawi to niepowodzenia szkolne. Przed końcem ubiegłego roku wyniki Raport PISA 2015 Prawie wpadliśmy w niebezpieczną pułapkę… Ponieważ te międzynarodowe testy mogą, a pomiary mogą służyć jako odniesienie do proponowania pewnych działań. Ale to tylko sposób spojrzenia na wyniki liczbowe.
Przyczyny niepowodzeń szkolnych.
Jest to problem wieloczynnikowy, których wyniki staramy się przypisywać wyłącznie studentom lub ich rodzinom; Nie tak dawno słyszałem o „ninis”, będącym wyraźnym ćwiczeniem niezrozumienia wszystkiego, co otacza młodzież i dorastającą populację, oraz wyraźnym przejawem dorosłości. Być może problem polega na tym, że nie skupiamy się na poprawie warunków i polityce zapewniającej dzieciom sukces w szkole; W rzeczywistości wiadomo, że inne kraje mają stabilne prawa i mechanizmy motywujące swoich uczniów, podczas gdy tutaj pojawia się namacalna frustracja, gdy przechodzą do drugiego roku ESO (pierwszy rok to dostosowanie się do Instytutu i próba zarządzania ogromna liczba przedmiotów, których muszą się uczyć).
Przyczyny są polityczne, ekonomiczne, społeczne, a także rodzinne lub indywidualne; między dwoma ostatnimi moglibyśmy umieścić kilka zaburzenia uczenia się, czyli trudności rodziców w pełnieniu roli mediatorów między dwiema sferami: dzieckiem i systemem edukacyjnym. Najwyraźniej skandaliczne liczby niepowodzeń szkolnych w Hiszpanii mówią o edukacji, która może być inną, o słabo zaspokajanych potrzebach, o braku wiedzy o tym, czym jest świat dzieci i młodzieży.
Aby wyjaśnić tę ostatnią kwestię, mogę pokrótce wspomnieć, że dziewczęta i chłopcy w wieku od 11 do 17 lat (w różnym wieku), Są zanurzeni w skomplikowanym dla nich procesie konstruowania tożsamości, niezrozumiałym dla dużej części dorosłego społeczeństwa. W tych poszukiwaniach potrzebują więcej czasu niż kiedykolwiek, aby się odnaleźć, więc już sam fakt spędzenia 6 godzin w salach jest dla nich przeszkodą; jeśli ponadto, zamiast na to pozwolić, napełniają ich głowy treścią aktywny udział w ich nauce, nie powinniśmy być zaskoczeni brakiem uwagi, rozproszeniem, demotywacją itp.
Co robimy w obliczu niepowodzeń szkolnych?
Ponownie wspominam o rządzie, ponieważ w tym miesiącu musiało rozpocząć się więcej negocjacji w kwestiach edukacyjnych, a konkretnie w celu zawarcia paktu narodowego, która pozwala na trwałe rozwiązania wszystkich problemów, z którymi borykają się różne podmioty w edukacji. Oprócz wspomnianego wcześniej planu walki z niepowodzeniami szkolnymi. Oczywiste jest, że nie ma globalnych środków, zarówno ogólnych, jak i szczegółowych, problem będzie się utrzymywał.
Od budżetów na edukację, po transformację systemu, przejście przez te małe inicjatywy, aby uczyć uczniów z większymi trudnościami lub sprostać wymaganiom rodzin, które z powodu braku zaangażowania ze strony firm nie mogą uczęszczać indywidualne spotkania z tutorami. Być może większa elastyczność w planach szkoleniowych i łatwiejszy dostęp do każdej z opcji, tak aby każdy z tych uczniów naprawdę miał możliwość wpływania na swoją własną przyszłość.
Przecież niepowodzenia szkolne, będące dramatem dla tak wielu rodzin, Jest to przede wszystkim porażka społeczeństwa, które nie było w stanie sformułować środków zapobiegawczych lub podejść.