Kontrola impulsów może być trudna, ale może być również wielką korzyścią rozwojową dla dzieci, zwłaszcza młodszych. Kontrolowanie impulsywności to ważna umiejętność, którą można rozwijać i doskonalić w każdym wieku. Jest to ważne, ponieważ brak kontroli impulsów jest przyczyną wielu problemów z zachowaniem. Bez skutecznej interwencji zachowania impulsywne mogą ulec normalizacji, stać się nawykowymi i z czasem ulec pogorszeniu.
Na przykład impulsywne pięciolatki mogą wpadać lub wpadać w napady złości, gdy nie poradzą sobie. Podczas gdy impulsywne 5-latki mogą udostępniać nieodpowiednie treści w sieciach społecznościowych lub angażować się w ryzykowne zachowania, takie jak picie alkoholu, nie myśląc o konsekwencjach, jakie może to mieć dla ich przyszłości. Dzięki cierpliwości i komunikacji te zachowania można modyfikować., znacząco poprawiając ich przyszłość.
Jak leczyć dzieci impulsywne?
Jednym z zadań rodziców impulsywnych dzieci jest pomoc swoim dzieciom dowiedz się, jak poprawić kontrolę impulsów wraz z wiekiem. W rzeczywistości badania pokazują, że interwencje mające na celu poprawę kontroli impulsów mogą być bardzo pomocne we wzmacnianiu umiejętności funkcji wykonawczych.
Z drugiej strony badania pokazują również, że słaba kontrola impulsów wiąże się ze złym podejmowaniem decyzji i rozwojem chorób psychicznych. Dlatego im większą kontrolę nad impulsami uzyskuje Twoje dziecko, tym mniej prawdopodobne jest, że zrobi lub powie coś, co mogłoby zaszkodzić innym i jemu samemu, i tym bardziej prawdopodobne jest, że będzie miało pozytywne zdrowie psychiczne.
Naucz swoje dzieci etykietowania uczuć
Dzieci, które nie rozumieją lub nie wiedzą, jak skutecznie komunikować swoje emocje, częściej są impulsywni. Dziecko, które nie może powiedzieć „jestem zły”, może uderzyć w coś, aby pokazać, że jest zły. Albo dziecko, które nie potrafi zwerbalizować smutku, może paść na ziemię i krzyczeć.
Najważniejsze jest nauczenie dziecka uznaj swoje emocje żeby mógł ci powiedzieć, jak się czuje, zamiast ci to pokazywać. Dla tego, zacznij od nauczenia dziecka etykietowania emocji, takich jak gniew, smutek, podekscytowanie, zaskoczenie, zmartwienie lub strach. Kiedy zrozumie te abstrakcyjne koncepcje lub niektóre z nich, porozmawiaj z nim o różnicy między uczuciami a zachowaniem.
Upewnij się, że wie, że może być zły, ale nie jest w porządku bić lub krzyczeć na kogoś, gdy czujesz tę emocję. Jeśli czujesz się wysłuchany i wspierany, gdy szczerze mówisz o swoich emocjach, jest mniej prawdopodobne, że poczujesz potrzebę udowodnienia ich faktami.
Poproś dziecko, aby powtórzyło to, co nakazujesz
Dzieci często zachowują się impulsywnie, ponieważ nie słuchają instrukcji, które im dajesz, zwłaszcza jeśli dane dziecko ma TDAH. Dlatego ważne jest, aby upewnić się, że cię słuchają, ponieważ w przeciwnym razie będą działać, nie słysząc niczego, co powiedziałeś. Dlatego, gdy coś mu wyślesz, poproś go, aby powtórzył to, co mu wysłałeś, zanim zrobi cokolwiek innego. Po zweryfikowaniu, że rzeczywiście cię wysłuchał, możesz zacząć. Jeśli natomiast cię nie posłuchał, uzbrój się w cierpliwość i powtórz to jeszcze raz.
Aby nie było mu trudno cię zrozumieć, spróbuj podać proste, łatwe do wykonania instrukcje z jak najmniejszą liczbą kroków. Jeśli są to bardziej złożone zadania, możesz sporządzić pisemną listę, aby można było za nią podążać bez zagubienia się, ponieważ może łatwo pogubić się w innych sprawach.
Naucz go umiejętności radzenia sobie z gniewem
Niska tolerancja na frustrację może powodować impulsywne wybuchy. Dlatego naucz swoje dziecko umiejętności kontrolowania złość może pomóc Ci radzić sobie z emocjami w zdrowy sposób. Strategie, takie jak wzięcie kilku głębokich oddechów lub chodzenie po domu, aby spalić energię, mogą być bardzo pomocne. Lepiej nauczyć dzieci, jak się uspokoić, aby mogły podejmować trafniejsze decyzje, zanim podejmą działania impulsywne.