Hulumtimet gjatë 15 viteve të fundit tregojnë se si numri i sëmundjeve mendore dhe çrregullimeve është rritur gjatë fëmijërisë.
Sipas terapistit Victoria Prooday, një në pesë fëmijë vuan nga probleme të shëndetit mendor. Çrregullimi i Deficitit të Vëmendjes (ADHD) është rritur me 43%, ndërsa depresioni tek adoleshentët është rritur me 37% dhe shkalla e vetëvrasjes tek fëmijët e moshës 10 deri në 14 është rritur me 200%.
Këto të dhëna tregojnë se në kundërshtim me atë që mendohet, fëmijëria nuk është një epokë e artë pa vuajtje, por përkundrazi një kohë e ndjeshmërisë së madhe.
Si tek të rriturit ashtu edhe tek fëmijët, shëndeti mendor dhe ai emocional kërkojnë të njëjtën vëmendje dhe kujdes si shëndeti fizik. Sidomos gjatë fëmijërisë dhe adoleshencës sepse ato janë periudha kritike në zhvillimin e personit. Përvojat e jetuara në këto faza shënojnë dhe përcaktojnë personalitetin e individit.
Si prindër, roli ynë është thelbësor.
Që nga javët e para të jetës, nënat dhe baballarët veprojnë si rregullatorë të emocioneve të fëmijëve tanë. Me ndihmën tonë, fëmijët tanë do të mësojnë të identifikojnë atë që ndiejnë dhe të jenë në gjendje ta shprehin atë pa dëmtuar askënd, as veten e as tjetrin. Lejimi i shprehjes së çdo emocioni, pa e klasifikuar atë si pozitiv ose negativ, pasi emocionet thjesht janë, do të kontribuojë në një shëndet të mirë emocional dhe mendor.
Një nevojë themelore tek fëmijët dhe adoleshentët është të kenë praninë e prindërve të tyre. Jo vetëm që duhet të jenë të pranishëm fizikisht, por baballarët dhe nënat duhet të jenë të disponueshëm emocionalisht.
Mjerisht kjo jo gjithmonë e mundur. Ritmi i vrullshëm i jetës, vështirësitë në pajtimin e jetës familjare me jetën e punës, mosnjohja e fazave të zhvillimit të fëmijës dhe historia personale e bëjnë këtë kontakt dhe këtë disponueshmëri të rëndësishme emocionale të vështirë.
Lodhja dhe shqetësimet shpesh i zënë mendimet tona me pak hapësirë për tu akorduar në emocionet e fëmijërisë. Dhe kështu shfaqet ndjenja e fajit. Është fajësia na bën të përpiqemi ta mbulojmë këtë nevojë për prani me të mira materiale: lodra, teknologji dixhitale ...
Të qenit i vetëdijshëm për këtë mund të na ndihmojë të bëjmë ndryshime që do të ndikojnë në mirëqenien e fëmijëve. Ndryshime të tilla si kalimi i më shumë kohë me familjen duke ndarë lojëra dhe aktivitete ose lënia mënjanë e shpërqendrimeve teknologjike ndërsa jemi me ta do të lehtësojnë kontaktin emocional me fëmijët tanë dhe si pasojë, shëndeti i tyre do të përfitojë.